Այսպես կոչված «խաղաղության պայմանագրի» վերջին երկու կետերով Ադրբեջանը լուծում է ռազմավարական երկարաժամկետ խնդիր։ Խնդիրը, ըստ էության, ապագայում հնարավոր խնդիրների դեպքում երրորդ երկրների ուժերի տեղակայման բացառումն է։ Այսինքն` հայ-թուրքական սահմանի օրինակով բացառել այլ սահմանապահ ուժերի տեղակայումը, որը ապագայում հնարավոր հարձակման դեպքում կնշանակեր ոչ միայն Հայաստանի Հանրապետության դեմ պատերազմ, այլ նաև այն երկրի, որի ուժերը տեղակայված կլինեին։
Եվ այստեղ խնդիրը ԵՄ դիտորդական առաքելությունը չէ, այլ ԵՄ դիտորդական առաքելության հանգամանքը օգտագործելը, որով Ադրբեջանը փորձում է ապագայում իր համար առավել բարենպաստ ռազմավարական միջավայր ստեղծել։
Երբ ասում ենք, որ այս իշխանությունները գործում են ոչ միայն Հայաստանի այսօրվա շահերի, այլև հեռակա բոլոր ռազմավարական հետաքրքրությունների դեմ, հենց այսպիսի դետալները նկատի ունենալով ենք ասում։
Արա Պողոսյան