Հասարակություն և հանդուրժողականություն

Հանդուրժողականության պարադոքսը փիլիսոփայական կոնցեպտ է, որը ենթադրում է, որ եթե հասարակությունը հանդուրժողականություն է ցուցաբերում անհանդուրժող մարդկանց նկատմամբ, ապա դրանով խթանում է անհանդուրժողականության վերջնական գերակայությունը՝ աղավաղելով անմիջապես հանդուրժողականության սկզբունքը:

Այս կոնցեպտը առաջ քաշվեց փիլիսոփա Կարլ Պոպերի կողմից «Բաց հասարակությունը և նրա թշնամիները» գրքում (1945 թ.), որտեղ նա պնդում էր, որ իսկապես հանդուրժող հասարակությունը չպետք է հանդուրժի նրանց, ովքեր խթանում են անհանդուրժողականությունը:

Փոփերը պնդում էր, որ եթե անհանդուրժողական գաղափարախոսությունները անխոչընդոտ արտահայտվեն, դրանք կարող են շահագործել բաց հասարակության արժեքները՝ ոչնչացնելով հանդուրժողականությունը ավտորիտար ճնշումների գործիքակազմով:

Հ.Գ. Հայ ժողովրդին 6 տարի շարունակ ստիպում են հանդուրժել այն իշխանությանը, որը անհանդուրժողական վերաբերմունք է ցուցաբերում իր ազգային արժեքների և պետական շահերի նկատմամբ, իսկ այդ իշխանության փոքրաթիվ կողմնակիցները անխոչընդոտ նվաստացնում և արժեզրկում են հայ ժողովրդի բոլոր նվիրական նպատակներն ու գոյության իրավունքը:

Էլիզա Առաքելյան

Մեկնաբանություններ