Երբեմնի հրեշավոր դիկտատորը ստացել էր իր նախկին կերպարանքը` անզոր և խղճուկ մահկանացու

Դպրոցական տարիներին նա աշխատում էր հանրային փոքրիկ ելույթներ ունենալ, սիրում էր ամբոխի ուշադրությունն ու ծափահարությունները: Ավելին, 18 տարեկանից իրեն կայացած բանախոսի դերում էր փորձում՝ ելույթ ունենալով ոչ մեծ լսարանի առջև:

Նա շատ նյարդային էր, դյուրագրգիռ, հաճախ էր հայհոյում, ահավոր հիշաչար էր, միշտ վատ էր հագնվում, տանել չէր կարողանում ֆիզիկական աշխատանքը և իրեն ինտելեկտուալ էր պատկերացնում: Նշածս անձը խուսափեց բանակից՝ դասական դասալիք էր։

Ի դեպ, չստացվեց նաև որպես ժուռնալիստ։

Իշխանության եկավ զուտ պոպուլիստական խոստումներով, մարդկանց խոստացավ, որ ապրելու են երջանիկ ու ազատ, շատ արագ, սակայն, երկրում հաստատեց տոտալ դիկտատուրա։ Ժողովուրդը շատ շուտ հասկացավ, որ խաբված է և ապստամբեց նրա դեմ։

Երբ իշխանությունը կորցնելուց հետո, փախուստի ժամանակ լեռնային ճանապարհի վրա, նրան գերի վերցրին, աչքերը սարսափած էին, մարդկանց առաջ կանգնած էր մի անզոր արարած:

Այդ խղճուկ տարեց տղամարդն իտալացի ֆաշիստների առաջնորդ, երբեմնի ամենակարող դիկտատոր Բենիտո Մուսոլինին էր: Եվրոպան փոթորկած և մեկ քառորդ դար Իտալիան ղեկավարած երբեմնի ինքնավստահ հրեշավոր գազանը ստացել էր իր նախկին կերպարանքը` անզոր և խղճուկ մահկանացու:

Արմեն Հովասափյան

Մեկնաբանություններ