Իրան-Հայաստան երկաթուղու քաղաքական գինը

Տրանսպորտի և կապի նախարար Գագիկ Բեգլարյանի խոսքով, մի քանի ներդրողներ հետաքրքրված են Հայաստան-Իրան երկաթգծով: «Ազատության» հետ զրույցում Բեգլարյանն օրերս ասել է, որ իր տեղակալ Արթուր Առաքելյանի՝ վերջերս Թեհրան կատարած այցելության արդյունքում համաձայնագիր է ստորագրվել, ըստ որի՝ Հայաստանում երկաթգծի շինարարության մեկնարկից հետո, Իրանը պարտավորվել է 400 միլիոն դոլար հատկացնել մինչև Հայաստանի սահման երկաթուղի կառուցելու համար: Հայաստանի տարածքում այդ երկաթուղու շինարարությունը կարժենա մոտ 3 միլիարդ դոլար:

Իհարկե, այնպես չէ, որ մեր պաշտոնյաների թեկուզ հրապարակային հայտարարություններին պետք է շատ լուրջ վերաբերվենք, որովհետև Բեգլարյանի տեղակալը՝ նույն Արթուր Առաքելյանը, շաբաթներ առաջ նույն վստահությամբ հայտարարություն էր արել աբխազական երկաթուղու մասին, ինչը հերքվեցին վրաց պաշտոնյաներն ու չհաստատեցին ռուս պատասխանատուները:
Այնուամենայնիվ, եթե նախարարի ներկայացրածը մոտ է իրականությանը, ապա այդ երկաթգծի կառուցումը պետք է դառնա առաջնահերթություն մեր իշխանությունների համար, ընդ որում, խոսքը միայն նախագծի տնտեսական բաղկացուցչի մասին չէ: Այստեղ ամեն բան հասկանալի է, ու շատ էլ խելք պետք չէ՝ հասկանալու համար, թե ինչ կարևորություն ունի երկաթգիծը մի երկրի համար, որը երկու հարևանների կողմից ենթարկվում է շրջափակման:
Հայաստան-Իրան երկաթգիծն ունի նաև քաղաքական բաղկացուցիչ, եթե խնդիրը դիտարկում ենք Հայաստանի արտաքին քաղաքականության դիվերսիֆիկացիայի հրամայականի համատեքստում: Պակաս կարևոր չէ այն հանգամանքը, որ Իրան-Արևմուտք հարաբերությունների կարգավորման հեռանկարի պարագայում մեծանալու է Իրանի տարածաշրջանային դերակատարությունը, մեր ռեգիոնում ստեղծվելու է միանգամայն նոր իրավիճակ, որը կարող է բարենպաստ լինել Հայաստանի համար: Սակայն, նոր իրավիճակից օգտվելու համար, մեր իշխանություննրը պետք է կարողանան Մոսկվայից անկախ քաղաքականություն վարել, հատկապես՝ իրանական ուղղությամբ:

Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Հեղինակի նյութեր

• Փաշինյանի ներխուժումը Եկեղեցի
• Իշխանության սադրանքը և Վեհափառի խոհեմությունը
• ԱՄՆ 2025 թ. Ազգային անվտանգության ռազմավարությունը և Հայաստանի տեղը նոր աշխարհակարգում
• Ինչի՞ մասին է Ալիևի հայտարարությունը
• Հայաստանում սկսվում է նոր ռեպրեսիվ փուլ՝ ԵՄ «քավորությամբ»
• Ինչպես Փաշինյանը բերեց պատերազմը
• Բեկումնային եպիսկոպոսաց ժողովը
• Ինչ «քարոզչական դրոշ» է նախընտրական փուլում թափահարելու Նիկոլ Փաշինյանը
• Վեհափառի շուրջ օղակը սեղմվում է․ գնդակը Գարեգին Բ-ի դաշտում է
• ՈՒկրաինան այլընտրանք չունի. մի քանի ամսից կապիտուլյացիան անխուսափելի կդառնա
• Փաշինյանի հայտարարության տողատակը
• Եկեղեցու շուրջ օղակը սեղմվում է․ Փաշինյանը նոր «տարածքներ» է նվաճում
• Ապոկալիպտիկը ոչ թե ընդդիմությունն է, այլ՝ իշխանության կառուցած իրականությունը
• Եթե «խաղաղություն» է հաստատված, ապա ինչու է Բաքուն դատում Արցախի ղեկավարությանը
• Դիմակավորված ձերբակալությունները՝ ընդդիմադիր մեդիայի դեմ կիրառվող պետական ճնշման հերթական դրսևորում
• Երբ լռությունը դառնում է մեղսակցություն․ Հայաստանի չասված պատասխանը Բայրամովին
• ՀԷՑ-ի շուրջ քաղաքական արկածախնդրությունը. վերջին արար
• «Խաղաղություն»՝ Ադրբեջանի պայմաններով. Փաշինյանն ընդունել է Բաքվի նոր պահանջը
• Փաշինյանը Վեհափառի հարցը պատրաստվում է «լուծել» ճնշման միջոցով
• Ալիևի օրակարգը՝ Երևանի կատարմամբ

Մեկնաբանություններ