Մնանք սպասող Բյուրոյի խաբարին

Հայաստանի կուսակցությունների համագումարները վաղուց կանխատեսելի են դարձել: Կառավարող կուսակցությունն այն անցկացնում է մարդաշատ դահլիճներում՝ առանց բանավեճերի, բավարարվելով պետության ղեկավարի մոնոլոգ հիշեցնող ելույթով: Համագումարի մասնակիցները հիմնականում լինում են նոմենկլատուրայի ներկայացուցիչները, ովքեր հրաշալի ծափահարում են, որպես կանոն` խուսափում են լրագրողների հարցերին պատասխանելուց ու անվերջ ցիտում են իրենց առաջնորդին: «Հեղափոխական» ընդդիմության համագումարը, ձևի առումով, շատ չի տարբերվում հանրապետականի հավաքներից: Այստեղ էլ խոսում է միայն Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, նրան հարցեր չի տրվում: Մասնակիցները, իհարկե, ոչ թե իշխանության, այլ Ազատության հրապարակի էլիտայի ներկայացուցիչներն են, ու նրանք ծափահարում են ոչ թե իշխանությունների հաջողությունների, այլ քննադատության համար: Փողն այլևս լուրջ գործոն է մեր քաղաքականության մեջ, իրական այլընտրանք գաղափարներին ու ծրագրերին: Այս սկզբունքով դահլիճ է լցնում Հայաստանի միակ «այլընտրանքային» կուսակցությունը: Համագումարի մասնակիցների սոցիալական կազմը, այս դեպքում, ավելի բազմաշերտ է, սակայն նրանք համերաշխ են Գագիկ Ծառուկյանին մեծարելու և ծափահարելու հարցում: Մյուս կուսակցությունների համագումարները, բացի ՀՅԴ-ից, պակաս նշանակալից են: Դաշնակցությունն իր Ընդհանուր ժողովները փակ ռեժիմով է անցկացնում նույնիսկ ինֆորմացիայի արագ տարածման այս շրջանում: Սա էլ այս կուսակցության ավանդույթն է, գործունեության առանձնահատկությունը: Երեկ տրվել է ՀՅԴ 32-րդ Ընդհանուր ժողովի մեկնարկը: Մի քանի օրից մենք կստանանք նոր-հին Բյուրոյի խաբարը՝ մամլո հաղորդագրության ձևով: Ես չգիտեմ՝ ԸԺ-ում քննարկումներն ինչ թեժություն ու բովանդակություն են ունենում, բայց վստահաբար կարող եմ կանխատեսել, որ հերթական ժողովի ավարտից հետո ավանդական կուսակցության վարքագծում ու հայաստանյան քաղաքական անցուդարձում որակապես նոր բան չենք տեսնելու:

Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Հեղինակի նյութեր

• Փաշինյանի ներխուժումը Եկեղեցի
• Իշխանության սադրանքը և Վեհափառի խոհեմությունը
• ԱՄՆ 2025 թ. Ազգային անվտանգության ռազմավարությունը և Հայաստանի տեղը նոր աշխարհակարգում
• Ինչի՞ մասին է Ալիևի հայտարարությունը
• Հայաստանում սկսվում է նոր ռեպրեսիվ փուլ՝ ԵՄ «քավորությամբ»
• Ինչպես Փաշինյանը բերեց պատերազմը
• Բեկումնային եպիսկոպոսաց ժողովը
• Ինչ «քարոզչական դրոշ» է նախընտրական փուլում թափահարելու Նիկոլ Փաշինյանը
• Վեհափառի շուրջ օղակը սեղմվում է․ գնդակը Գարեգին Բ-ի դաշտում է
• ՈՒկրաինան այլընտրանք չունի. մի քանի ամսից կապիտուլյացիան անխուսափելի կդառնա
• Փաշինյանի հայտարարության տողատակը
• Եկեղեցու շուրջ օղակը սեղմվում է․ Փաշինյանը նոր «տարածքներ» է նվաճում
• Ապոկալիպտիկը ոչ թե ընդդիմությունն է, այլ՝ իշխանության կառուցած իրականությունը
• Եթե «խաղաղություն» է հաստատված, ապա ինչու է Բաքուն դատում Արցախի ղեկավարությանը
• Դիմակավորված ձերբակալությունները՝ ընդդիմադիր մեդիայի դեմ կիրառվող պետական ճնշման հերթական դրսևորում
• Երբ լռությունը դառնում է մեղսակցություն․ Հայաստանի չասված պատասխանը Բայրամովին
• ՀԷՑ-ի շուրջ քաղաքական արկածախնդրությունը. վերջին արար
• «Խաղաղություն»՝ Ադրբեջանի պայմաններով. Փաշինյանն ընդունել է Բաքվի նոր պահանջը
• Փաշինյանը Վեհափառի հարցը պատրաստվում է «լուծել» ճնշման միջոցով
• Ալիևի օրակարգը՝ Երևանի կատարմամբ

Մեկնաբանություններ