Ֆելիետոնն սկսում եմ կիրակի օրը։ Շուտով կբացվեն ընտրատեղամասերի դռները, և հայ ժողովուրդը հերթական անգամ իր բախտն ու ապագան ի պահ կտա քվեատուփերին։

Ռուսական Սու-24 ռմբակոծչի կործանումից և դրա պատճառով ռուս-թուրքական հարաբերություններում ծագած լարվածության այս ժամանակաշրջանում ՌԴ-ում հաճախակի են սկսել հիշել Ալեքսանդր Երրորդ կայսեր խոսքերը. «Ռուսաստանն ունի միայն երկու դաշնակից` իր բանակն ու ռազմածովային նավատորմը»:

Օրերս գերմանական «Դոյչե Վելե» մեդիաընկերությանը տված հարցազրույցում ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը, անդրադառնալով Հայաստանում առկա բողոքական տրՕրերս գերմանական «Դոյչե Վելե» մեդիաընկերությանը տված հարցազրույցում ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը, անդրադառնալով Հայաստանում առկա բողոքական տրամադրություններին, նկատել էր. «Եթե երկրում աճում է աղքատությունը, և չկա բողոքի պոտենցիալ, ապա դա անառողջ հասարակություն է, այդպես պարզապես չի լինում»։ամադրություններին, նկատել էր.

-Հա՛նս, պատրա՞ստ ես: -Այո, քնեց: Կարող եք սկսել, հեռ պրոֆեսոր, - պատասխանեց անզգայացնող բժիշկը:

Սեպտեմբերի 10-21-ն ընկած ժամանակահատվածում Gallup International Association-ի հայաստանյան ներկայացուցչության հարցումների արդյունքները, որոնք հրապարակվեցին օրերս, բավականին իրարամերժ ու լայն քննարկումների առիթ են դարձել։

Ինչո՞ւ ենք հարկ համարում առանձին ենթագլուխ նվիրել Հովսեփ Ամիրխանյանի մերձավոր ազգականներին. այն պատճառով, որ առանց ընտանիք սիրելու հնարավոր չէ ազգասեր լինել:

1921 թ. Հովսեփ Ամիրխանյանի եղբայր Ամիրխանի թոռ Ավետիք Հովհաննեսի Ամիրխանյանը Կալկաթայում ավարտեց «Համառօտ ազգաբանութիւն (կամ ճիւղագրական պատմութիւն) Ամիրեանց կամ Ամիրխանեանց տոհմի (1736-1921)» վերնագրով ուսումնասիրությունը:

Ներքոբերյալ փաստաթուղթն ինձ հանգիստ չի տալիս արդեն երկար տարիներ: Առաջին անգամ դրան անդրադարձել եմ 2003-ին իմ «10 կապիտալիստ» գրքում:

Ոտի վրա չիրուկճիր-ցցաչորի է, էնքան մարդիկ կան, որոնց ո՛չ շունչն է դուրս գալիս, ո՛չ էլ զմռսված-պինչպնդացած, չորացած կոկորդներին դեմ առած ու կպած դառնությունից են կարողանում հըմ-հըմ ու ախթու անելով բաժանվել, բայց հաճույքով վայելում են մարդահաշիվ իրենց ծերությունը:

Վերջերս չինական համացանցի ռուսալեզու էջերը «թերթելիս» հանդիպեցի Վրաստանին նվիրված մի հոդվածի, որը հիացմունքով պատմում էր «Կովկասյան լեռների փեշերին, Սև ծովի ափին փռված մի հիանալի երկրի մասին, որտեղ աշխատասեր ու բարյացակամ վրաց ժողովուրդը կերտել է իր բազմադարյա պատմությունն ու ինքնատիպ մշակույթը»։