Եվրամիությունը չի կարող ՈՒկրաինային տրամադրել բավարար քանակությամբ զենք ու զինամթերք, ուստի մտադիր է ներդրումներ կատարել ՈՒկրաինայի պաշտպանական արդյունաբերության մեջ՝ գրում է The Washington Post-ը։ «Այն գիտակցումը, որ Եվրոպան ի վիճակի չէ արտադրել այն զենքը, որն անհրաժեշտ է ՈՒկրաինային, սկսում է ակնհայտ դառնալ, և ուկրաինացիների համար ամենահեշտ ճանապարհը դա ինքնուրույն անելն է»,- պարբերականին ասել է եվրոպացի դիվանագետը, ով ցանկացել է անանուն մնալ:               
 

«Դիմում են հեքիմներին, բախտագուշակներին, որպես վերջին տարբերակ՝ բժշկին»

«Դիմում են հեքիմներին, բախտագուշակներին, որպես վերջին տարբերակ՝ բժշկին»
28.11.2014 | 09:55

«Արմենիա» հանրապետական բժշկական կենտրոնի մաշկաբան-սեռավարակաբան ԿԱՐԵՆ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆԸ երեկ «Իրատես de facto» ակումբում, խոսելով ձմռան ամիսներին ցածր ջերմաստիճանի ազդեցությամբ պայմանավորված մաշկաբանական խնդիրների մասին, նշեց, որ առաջին տեղում է վերին, ստորին վերջույթների և մարմնի բաց տեղերի ցրտահարումը. «Ցրտահարման դրսևորումները տարբեր են՝ կախված դրա աստիճանից, պաշտպանիչ միջոցներն էլ՝ բավականին հեշտ իրագործելի: Հարկ է մարմնի բաց մասերը հնարավորինս պաշտպանել տաք հագուստով և խուսափել ջերմաստիճանային կտրուկ տատանումներից»:
Բանախոսը նկատեց, որ ձմռան ամիսներին բնակարաններում քիչ թե շատ տաք է, տնից դուրս գալով՝ միանգամից բախվում ենք սառը ջերմաստիճանին, ինչն օրգանիզմում առաջացնում է սթրես-ռեակցիա՝ հանգեցնելով որոշակի փոփոխությունների: Մասնավորապես, կծկվում են մազանոթները և առաջացնում մարմնի տվյալ մասի սնուցման խանգարումներ՝ մասնակի կամ ամբողջական: Դրսից տուն գալու հանգամանքն իր հերթին անոթների լայնացման, այտուցներով զարգացող հիվանդությունների առաջացման պատճառ է դառնում:
Ձմռան ամիսներին, ճարպագեղձերի գերաշխատանքի պատճառով, սրվում են նաև պզուկային հիվանդությունները: Մաշկաբան-սեռավարակաբանը նշեց, որ ձմռանը թուլանում է նաև իմունային համակարգը, և օրգանիզմն ավելի խոցելի է դառնում ինֆեկցիոն հարուցիչների նկատմամբ: Որպես օրինակ, հերպեսները, քրոնիկ խնդիրներ լինելով, հաճախ են կրկնվում ձմռան ամիսներին: Մաշկը, շրթունքները ձմռան ամիսներին խորհուրդ է տրվում պաշտպանել վազելինանման քսուքներով, սակայն հակացուցված է դրանց օգտագործումից անմիջապես հետո տնից դուրս գալը: Բանախոսի փոխանցմամբ՝ խոնավացնող քսուքի հեղուկային մասը կարող է սառչել, և վնասն ավելի շատ կլինի, քան օգուտը:
Հետաքրքրվեցի՝ մաշկային խնդիրների դեպքում դիմո՞ւմ են արդյոք մասնագետի օգնությանը և հիվանդության ո՞ր փուլում:
«Դիմում են, երբ դանակը հասնում է ոսկորին և այլընտրանք չի մնում,- եղավ պատասխանը:- Գերադասում են զբաղվել ինքնաբուժությամբ, հետևել հարևանների, բարեկամների խորհուրդներին, դիմում են հեքիմներին, բախտագուշակներին, որպես վերջին տարբերակ՝ բժշկին: Պատճառները տարբեր են: Հաճախ կարելի է հանդիպել գովազդային տարաբնույթ նյութերի: Փորձեմ մեջբերել դրանցից մեկը՝ բուժում եմ շաքարային դիաբետ, փսորիազ, ՄԻԱՎ և այլ անբուժելի հիվանդություններ»:
Կարեն Վարդանյանը նկատեց, որ կա հոգեբանական գործոն: Նման հիվանդությունների դեպքում, երբ հիվանդը դիմում է բժշկի, ստանում է պատասխան, որ բուժումը ունի ամոքիչ բնույթ, հիվանդության լիակատար բուժում չկա: Խնդրից ազատվելու փոքր հույսն այդ մարդկանց դարձնում է խաբեության զոհ. «Մի կարևոր հանգամանք էլ. առողջապահական ոլորտը քիչ թե շատ վերահսկելի է, իսկ, ա՛յ, նրա գործունեությունը զուրկ է վերահսկողությունից։ Նշված գովազդային նյութի առիթով կապվեցի ամսագրի խմբագրության հետ, և նրանք մի շատ տրամաբանական պատճառ բերեցին՝ խմբագրությունը պատասխանատվություն չի կրում նյութի բովանդակության համար»:
Ինչ վերաբերում է բժիշկ-հիվանդ հարաբերություններում առկա ֆինանսական խնդիրներին, Կարեն Վարդանյանը նկատեց, որ եվրոպական երկրներում առողջապահության ապահովագրական համակարգը վաղուց վերացրել է նման խնդիրները: Նա հույս հայտնեց, որ 5-10 տարի հետո մեզ մոտ նույնպես կհարթվեն այդ խնդիրները:


Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Դիտվել է՝ 29470

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ