Սովորաբար` տարատեսակ հիվանդների մոտ հիվանդության սրացումները սկսվում են գարնանն ու աշնանը:
Նոր Հայաստանում իշխանության մոտ սրացումներն արտահայտվում են հիմնականում ձմռանը:
Օրինակ, յուրաքանչյուր տարվա հունվարին Երևանիքաղաքապետարան-ը հիշում է, որ թենիսի կորտերը պետք է քանդվեն:
Սրացումը տևում է շուրջ մեկ ամիս:
2025 թ. հունվարը բացառություն չէր: Այս անգամ սրանք պնդում են, որ թենիսի կորտերի քանդելը ԳԵՐԱԿԱ ՀԱՆՐԱՅԻՆ ՊԱՀԱՆՋ ՈՒՆԻ:
Փաստորեն, ըստ սրանց, մենք (հանրությունը) պահանջում ենք, որ թենիսի կորտերը քանդեն և, նույնքան միահամուռ` պահանջում ենք, որ կորտերի տարածքը տրամադրվի, օրինակ` Էվոկաբանկին (Evocabank): Այսքանն այս տարվա ձմեռային սրացումից:
Ի՞նչ է անհրաժեշտ մեզ, սրացումների դեմն առնելու համար: Առանձնապես, ոչինչ:
Սրանց պետք է ցույց տանք, որ մենք մեր տեղում ենք և չենք բացակայելու:
Բացի դրանից` սրանց պետք է հասկացնենք, որ իրենք հիվանդ են (սրացման սեզոնը` ձմեռ), մենք` առողջ:
Հասկանան` լավ է:
Չհասկանալու պարագայում, մենք պետք է դիմանանք ընդամենը մեկ ամիս: Հիվանդության սեզոնային սրացումը կանցնի:
Եվ, ուրեմն, թենիսի կորտերի օրակարգով հաջորդ հանդիպումը կկայանա 2026 թ. հունվարին:
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ