Հասարակական քաղաքական լուրջ կյանքի բացակայության դեպքում և դրա արդյունք խեղկատակային մթնոլորտում լուրջ տվյալներով ու մեծ պոտենցիալով մարդիկ անգամ կարող են դառնալ խեղկատակ։
Նման ողբալի մթնոլորտում մեկը մյուսին բրթբրթելով բոլորը միասին գնում են վարընթաց ճանապարհով, իսկ հասարակությունը անկում է ապրում։
Մթնոլորտն է պետք փոխել, որը մեր խելքի բանը չէ, դա լինում է միայն լուրջ պետականությունների սահմաններում։
Իսկ իր մենթալիտետով ժողովրդից չտարբերվող վերնախավի դեպքում լուրջ պետականություն ունենալը չլինող բան է։
Չասեք, թե միայն մեր բոստանն եմ քար գցում, երևույթը ընդհանրական է, նայեք փոքր երկրներում մարդկանց վիճակին, լինի դա Վրաստանը, Մոլդովան, թե Հաիթին։
Այստեղ հարցը շատ ավելի խոր է՝ թույլերի նման գոյությունը ուժեղների շահերից է բխում։
Պավել Բարսեղյան