Դու շրջված հայելի ես, ես ո՞նց հավատամ իրական պատկերիդ։ Այն հոգով եմ տեսնում։ Մեկ սատանա չի ապրում քո մեջ, նրանք շատ են ու դիմակավոր։ Կողակիցդ նաև քո արյան խումբն ունի։ Ձեռնոցները դեռ փրկություն չեն, մեկ է, արյունոտ են երկուսիդ ձեռքերը։ Գնացե՛ք, անփառունակ դերը ձեր կատարված համարեք, որոնե՛ք երկուսիդ կարծեցյալ դրախտը, բայց հանկարծ չշփոթեք դռները, դարպասները նման են իրար։ Կողքինը` դժոխքինն է։

Փաշինյան Նիկոլն արևմտամետ չէ, քանզի վերջինիս իշխանության օրոք չի ընդունվել Հայաստանն Արևմուտքին «մոտեցնող» գեթ մեկ իրավական ակտ:

Պատերազմը, աղետ լինելուց բացի, մեծ շանս է՝ անելու այն, ինչը ոչ պատերազմական վիճակում դժվար կլինի ի կատար ածել:

Հակառուսականությունը Հայաստանում պետական մակարդակով հասել է պատմական պիկին: Իլհամի տեղական հոգեզավակը, իտալական պարբերականին տված հարցազրույցում, բացահայտ թշնամական հայտարարություններ է անում ռուսական կողմի դեմ, դրան հաջորդում է հայ-ամերիկյան համատեղ զորավարժությունների մասին հայտարարությունը, հետո պարզվում է Աննա Հակոբյանն էս ֆոնին գնում է Ուկրաինա, Արցախում նիկոլի և իլհամի տեղական ձագերն ակտիվանում են հակառուսական կարգախոսներով և վտանգավոր պլաններով:

Նախորդ տարի` 2022թ. մարտի 7-ին, Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը մարդասիրական օգնություն է ուղարկել Ուկրաինա: Նախորդ տարի` 2022թ. մարտի 25-ին, Ուկրաինայի Գերագույն Ռադան իր թվիթերյան պաշտոնական էջով ողջունել է Ադրբեջանի հարձակումը Լեռնային Ղարաբաղի վրա:

Մինչ Ադրբեջանը նոր պատերազմ է նախապատրաստում Հայաստանում և, հավանաբար, Արցախում, զորքեր է կուտակում սահմանին, վարժանքներ իրականացնում, ռազմական հավաքներ կազմակերպում, որոնք ավելի շատ մոբիլիզացիա են հիշեցնում, Հայաստանը կատարում է ճիշտ հակառակ քայլերը, այսինքն՝ հակապատերազմյան միջոցառումներ: Ասենք, քանդում են Էրեբունի աերոդրոմի թռիչքուղին, իբր, վերանորոգման պատրվակով, որպեսզի ռուսական ավիացիան արգելափակվի և հարկ եղած դեպքում չկարողանա գործել, կամ լուրջ խոչընդոտներ ստեղծվեն նրա համար: Ամերիկացիների հետ զորավարժություններ են անցկացնում՝ առաջացնելով ռուսական կողմի ցասումը, դրանից առաջ հրաժարվելով ընդունել ՀԱՊԿ զորավարժությունները Հայաստանում, որոնց արդյունքում բերված սպառազինությունները կմնային Հայաստանին, այսինքն՝ ռեալ օգուտ կլիներ երկրին:

Գեոպոլիտիկ պետք չի լինել` հասկանալու համար, որ երբ աջից ու ձախից քեզ թշնամի են, հյուսիսից ևս մեկ թշնամի ավելացնելը կա՛մ կատարյալ տխմարութնուն է, կա՛մ կատարյալ դավաճանություն։

Վերջին վեց ամսվա ընթացքում առիթ եմ ունեցել մի քանի անգամ նշելու, որ Ուկրաինան ռազմաճակատում ինչ-որ բան փոխելու սահմանափակ ժամանակ ունի, և այդ ժամանակը մինչև հոկտեմբերի կեսերն ընկած ժամանակահատվածն է։ Ի դեպ, Պատերազմի ուսումնասիրման բրիտանական ինստիտուտի փորձագետները՝ մի քանի օր առաջ, Լոնդոնի Ռազմավարական հետազոտությունների միջազգային ինստիտուտի ռազմական վերլուծաբան Ֆրանց-Ստեֆան Գադին՝ այսօր, կատարել են նույնաբովանդակ մեկնաբանություններ` նշելով, որ ուկրաինական հարձակման համար վճռորոշ են լինելու առաջիկա չորս շաբաթները։

Ադրբեջանը և Թուրքիան ահռելի քանակի զենք և զինվորներ են կուտակում Հայաստանի հետ շփման գծի վրա։ Չեմ ասում՝ սահմանի վրա, քանզի շատ տեղերում այդ սահմանը իրենք շուտվանից են հատել: