Հայ ժողովուրդն այսօր ապրում է իր ինքնության ամենախորը ճգնաժամերից մեկը:
Կուզեք անվանեք դա դենացիֆիկացիա: Դա ամենադժվարը տանում են քննադատական մտածողությամբ օժտված մարդիկ:
Տևականորեն չկարողանալով փոխել անընդունելի իրականությունը, բայց և չհարմարվելով այդ իրականությանը, մտածող մարդիկ, որպես հասու ելք, արտագաղթում են:
Փոքր մասը բառի բուն իմաստով՝ լքում են Հայաստանը: Ճնշող մեծամասնությունը ևս արտագաղթում է:
Միայն, թե դա ներքին արտագաղթ է:
2020 թ. ի վեր գրեթե բոլոր մտածող մարդիկ մեզանում իրականում արտագաղթել են:
Դա այն է, երբ պարփակվում ենք ինքներս մեր մեջ, անգամ չենք արտահայտվում, կտրում կամ նվազագույնի ենք հասցնում մեր շփումները շրջապատող այն իրականության հետ, որին մենք չենք հարմարվում: Ապրում ենք իներցիայով: Ինքնամեկուսանում ենք այն միջավայրից ու իրականությունից, որն ամեն րոպե մեզ հիշեցնում, թարմացնում է մեր մեծ տրավման, որը շարունակ ապրում... վերապրում ենք:
Սամվել ՖԱՐՄԱՆՅԱՆ