Նայեք քարտեզին: Անցնող շաբաթ Թուրքիայի խորհրդարանում, 2025 թվականի բյուջեի քննարկման ժամանակ, այդ երկրի տրանսպորտի նախարարը հայտարարեց, որ մյուս տարի կսկսվի քարտեզում պատկերված Կարս-Նախիջևան երկաթուղու կառուցումը, որը «Զանգեզուրի միջանցք» կոչվածի հենքն ու շարունակությունն է:

Մեր նպատակը պետք է լինի եղած պայմաններում առավելագույն հաջողության հասնելը, որի համար միակ պակասողը մեզ համար նպաստավոր միջավայրն է միայն։

...Եղիշե Չարենցին նկարել են Մ. Սարյանը, Հ. Կոջոյանը և ուրիշները: Նրա անդրին պատրաստել է արձանագործ Արա Սարգսյանը և ուրիշները: Տարբեր տեսք ունեն դիմանկարները, միմյանցից տարբերվում են երբեմն խիստ, կարծես տարբեր մարդիկ են պատկերված: Երբ ես ուշադիր նայում եմ դրանց գտնում եմ մեծ նմանություններ Չարենցի հետ: Ես իմ կյանքում ոչ մի մարդ չեմ տեսել, որի դեմքը, կեցվածքը այդպես հաճախ փոփոխվեր ինչպես Չարենցինն էր:

Ի սկզբանե ակնհայտ էր, որ Նիկոլ Փաշինյանն ու ՔՊ-ն Գյումրիի ավագանու արտահերթ ընտրություններում հաղթելու որևէ շանս չունեն՝ առանձին վերցրած կամ սատելիտների հետ միասին:

Երբ երկու հոգի միաբանվեն... Ես Եմ Ճշմարտությունը: Իմ յուրաքանչյուր խոսքը ճշմարիտ է:

Աստծո շնորհը, սերն ու հավատքն ուժ լինեն մեր կյանքում: Լինենք միակամ ու միաբան:

Լուսանկարում Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի անվան տակ փողերի լվացման, առանձնապես խոշոր չափի գումարների յուրացման ու իմ ստորագրությամբ ֆինանսական փաստաթղթերի ոչնչացման գործողությունների մեջ կասկածվող Հայկակ Արշամյանն է:

Ղազախստանի նախագհի պահվա՞ծքն էլ ձեզ ոչինչ չհուշեց: Չնկատեցի՞ք, թե ինչպես սիրամարգի ինքնասիրահարվածության ու հնդկահավի փքվածության խառնուրդ շարժուձևից հետք անգամ չէր մնացել:

Գնում-գալիս՝ մտածում եմ այս հարցի շուրջ. ի՞նչն է ստիպում ընդդիմադիր առաջնորդներին, կարող ուժը թողած, անդադար հղվել անկարողի վրա ու դրանով արդարացնել սեփական անհաջողությունը:

Մտավոր ամլություն ունեցողի մոտ Նիկոլո Մաքիավելիի «Տիրակալը» աշխատությունը մի իսկական «ավետարան» է, իսկ մաքիավելիզմը պարուրված է ինտրիգների և մանիպուլյացիաների շղարշի մեջ՝ որպես կյանքն ու իշխանությունը պահպանելու փիլսոփայություն։ Նրան ամենևին հասու չէ, որ մաքիավելիզմի էությունը ոչ թե իշխանավորի անհոգի ցանկությունն է՝ գործել հանուն իշխանության պահպանման, ինչպես դա կարող է թվալ առաջին հայացքից, այլ մարդկային հարաբերությունների բնույթի նուրբ ըմբռնման մեջ, որտեղ իշխանությունը միջոց է, նպատակ և գործելու անխուսափելիություն։