Ոչ քաղաքական, այլ իրավունքի լեզվով ապացուցեմ, որ իշխանության համար քաղաքացին տուգանքի մատերիալ է:

Ես մեծացել եմ մի միջավայրում, որտեղ ընդունված էր բարիք գործել և մոռանալ դրա մասին, որտեղ բարիք գործելը սովորական երևույթ էր՝ հաց ուտելու, ջուր խմելու նման: Մարդիկ բարիք էին գործում՝ առանց դրա մասին բարձր գոռալու և բոլորին իմաց տալու, հաճախ նույնիսկ գաղտնի էին օգնություն ստանում դրա կարիքն ունեցողները, իմացողներին արգելված էր խոսել դրա մասին, և դա անողները իրենց ո՛չ Աստված էին կարծում, ո՛չ բարերար, ո՛չ էլ արժանավոր, հակառակը, ամեն օր Աստծո առաջ խոնարհվում և ներում էին հայցում մեղքերի համար:

2018թվականի իշխանափոխությունից հետո հայության մեջ մեծ ոգևորություն կար, լավ հնարավորություններ էին առկա Հայաստանի բնակչության, աշխարհի հայության ֆինանսական միջոցների, բիզնես գաղափարների ներգրավմամբ Հայաստանում տնտեսական մեծ, հեռանկարային ծրագրեր իրականացնելու։

Երկրների ուժի ու հզորության, նրանցում մարդկանց արժեքային համակարգի, նյութական ու ոչ նյութական շահերի նկատմամբ նրանց վերաբերմունքի ու քաղաքակրթական մակարդակների միջև կան հիմնարար բնույթի օրինաչափություններ, որոնք անտեսանելի թելերով կառավարում են հասարակության կյանքի ընթացքը։

Եղանակը շատ կասկածելի ցրտել ա։ Չգիտեմ, թե օդերևութաբաներեն դա ինչ ա նշանակում, բայց մեր լեզվով՝ կարծես թե գարունը փոշմանել ա։ Մարդ չգիտի՝ թեթև շորե՞րը հանի, թե՞ տոնածառը։

Ընդամենը մեկ օր առաջ ՀՀ վարչախմբի ղեկավարը, որն իրեն օրեր առաջ տգետ էր հռչակում, Սյունիքում շվարած հարցնում էր խեղճ գյուղացիներին և իրեն ուղեկցող պորտաբույծներին, թե որքան ջրամատակարարման աբոնենտ կա երկրում:

«Ադրբեջանի ԶՈՒ ստորաբաժանումները կրակ են բացել Սյունիքի մարզի Խնածախ բնակավայրի ուղղությամբ, ինչի հետևանքով վնասվել է գյուղի մշակույթի տունը»:

Քանի դեռ Թուրքիան և Ադրբեջանը միաձայն կրկնում են Հայաստանի Սահմանադրության փոփոխության պահանջը, Հայաստանում հիմնականում պրոիշխանական «ծաղրածուները», որոնց նախկինում անվանում էին «պալատական ծաղրածուներ», միաբերան համոզում են հայ ժողովրդին, թե իբր փաշինյանական սահմանադրական փոփոխությունները վաղուց նախատեսված էին, և չունեն կապ Ադրբեջանի և Թուրքիայի պահանջների հետ։

Հնազանդվեք Իմ հրամաններին, նրանք աստիճաններն են այն բարձունքի, որ ձեզ հաղթության են տանում: Ինչ էլ որ պատահի, հանգիստ ու անխռով եղեք, ոչ մի բանից մի խառնվեք իրար:

Գոհացարուք զՏեառնէ, որ Իւրով ողորմութեամբն առաջնորդեաց մեզ ի գործս տուընջեան եւ շնորհեաց մեզ միաբան գալ հասանիլ ի հանգիստ գիշերիս: