Հնազանդ մենթալիտետի, սահմանափակ մտածելակերպի, չգիտելիքահեն աշխարհայացքի, հակաազատ վարքագծի կամ the tragedy of appeasement-ի մասին

Մի քանի մտավարժանքի միջոցով փորձենք հասկանալ, թե Ադրբեջանն ինչու չի ստորագրի, այսպես կոչված, «խաղաղության պայմանագիրը»: Առաջին հանգամանքը, որն Ադրբեջանին հեռու է պահում այս ստորագրումից, դա այն է, որ Ալիևն ուժեղ դիրքերում է և բնավ ցանկություն չունի իր հաղթանակած բարձունքից իջնել ներքև, ինչքան էլ Նիկոլն ասի՝ «պայմանագիրը պատրաստ է ստորագրման»։

«Կկու, կկու, հիմա՛ր կկու, քանի՞ փոքրիկ ձագ ունես դու…» - սա է այն թատրոնը, որ համատեղ խաղում են նիկոլն ու ալիևը։

Ստորագրելու պատրաստակամության մասին Նիկոլի վերջին գրառումից կարելի է ենթադրել, որ ա) Բաքուն չի շտապում և էսկալացիայի հարմար նոր պատուհան ու հնարավորություն է փնտրում...

Արցախի Քարվաճառում տեղակայված ադրբեջանական զորքից որոշ զինվորներ տեղեկություններ են փոխանցել Ռուսաստանում ապրող իրենց ազգականներին։

Պարզվում է, քայլիստները, ովքեր շատ նյարդային արձագանքեցին Գյումրիի ավագանու ընտրություններին մասնակցելու հայտ ներկայացրած հենց գյումրեցիներին, ովքեր ապրել են կամ ապրում են Երևանում, և առանց ամոթի առաջ էին տանում այն թեզը, թե բա «Էրևնից են էկել Գյումրի ու ...»:

Շատ հետաքրքիր միտում է նկատվում սոցցանցերի ադրբեջանական տիրույթում։ Պատերազմի վերաբերյալ ադրբեջանական պետական քարոզչական ապարատի աճող հռետորաբանության ֆոնին բազմաթիվ օգտատերեր սկսել են նման նյութերի տակ գրել, որ իրենց պատերազմ պետք չի, որ սա ամբողջությամբ ապատեղեկատվություն է, պարզ է, որ Հայաստանը չի գնում պատերազմի, այլ՝ Ադրբեջանը։ Մեկն անգամ նշել էր, որ միշտ էլ խաղաղության մասին քննարկումներն Ադրբեջանն է տապալել։ Մի խոսքով, անգամ ադրբեջանական հանրությունը սեփական իշխանության ստերին այլևս չի հավատում ու, մեծ հաշվով, հոգնել է Ադրբեջանի բռնապետական վարչակարգի ձեռքին գործիք լինելուց։

Դուք պատկերացնու՞մ եք, թե ինչ նախագծեր կարելի էր իրականացնել 7.5 միլիոն դոլարով: Կարելի էր ներգրավել լուրջ պրոֆեսիոնալների, պատրաստել ֆիլմաշար մեր պատմության, մեր ինքնության մասին և ներկայացնել աշխարհին...

Հայաստանի ՊՆ-ն՝ քայլած ուսուցիչ նախարարով, նախարարի՝ նախկին ոստիկանապետ, Երևանի նախկին քաղաքապետ, ֆինանսիստ տեղակալներով, նախարարի ջահել, սիրուն աղջիկ խորհրդականով, փոխանակ Ադրբեջանի կողմից խիստ հավանական հարձակմանը նախապատրաստվի, շարունակ հերքումներ է տալիս...

Սրանց նույնիսկ «խաղաղությունից» է պատերազմի հոտ գալիս: Նայում ես՝ իբր «խաղաղություն» է, խորանում ես՝ մեջը տեսնում ես պատերազմ: