Էվրիկա

Վերջապես գլխի ընկա…

Արդեն քանի տարի է՝ մտքերս վերցնում են, իսկ անունս դեն նետում:

Շարունակ գլուխ էի ջարդում, թե ինչու՛ են այդպես անում, ինչու՛ անունս չեն նշում:

Այսօր երկրորդ բաժակից վերջապես գլխի ընկա:

Հաստա՛տ զզվում են անունիցս:

Զզվում են, ու տակը իրենց բարեհունչ անուններն են դնում:

Իսկ դոկտորի աստիճանով մի կնիկ Դաշտենցին նվիրված մենագրությանս մի ամբողջ գլուխ` «Խոդեդան,», արտագրել է ու իր անունով ֆռռացնում է համացանցում:

Անունը չե՛մ տա:

Եթե ինքն իմ անունից է զզվում, ուրեմն ես էլ իր անունից եմ զզվում:

Կարո ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ

Ծաղրանկարը` ՆԻԿՕ-ի (Նիկոլայ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ)

Մեկնաբանություններ