Որևէ ուժ չունեցող թույլի շահերը պարզապես անտեսվում ու մոռացվում են

Պետք է հաշտվել այն մտքի հետ, որ եթե դու ուժ չունես, ապա ուրիշների կրիտիկական որոշումներին խառնվելու փորձերը անմիտ ու պատրանքային են, քանի որ հզորների պայքարը միմիայն մերկապարանոց շահով է կառավարվում։

Բացի դրանից, քանի որ հզորների մրցակցային պայքարը ծավալվում է նրանց հնարավորությունների վերին սահմանների մոտ, առանց շատ մոտենալու կրիտիկական սահմանին, որտեղ և՛ պոտենցիալ հաջողությունն է, և՛ տապալվելու ռիսկը, ապա այդ պայմաններում որևէ ուժ չունեցող թույլի շահերը պարզապես անտեսվում ու մոռացվում են։
Սա բնական ու հասկանալի է, քանի որ անկոմպրոմիս պայքարը պահանջում է ուժերի գերագույն լարում, որի ընթացքում ուրիշ որևէ մեկի շահը իսպառ մոռացվում է։
Հարցի լուծումը միմիայն ուժ ունենալն է, լինի դա սեփական ուժ, թե հուսալի դաշնակցի կողմից տրամադրվող օգնություն։
Իսկ եթե այս երկուսի վրա էլ քո ձեռքով խաչ ես քաշում, ուրեմն, պրոբլեմներն ավելի խորքային են։

Պավել Բարսեղյան

Մեկնաբանություններ