Երեկ ահաբեկիչների կողմից գրավված Դամասկոս մայրաքաղաք էր այցելել առաջին օտարերկյա պաշտոնյան՝ Թուրքիայի Ազգային հետախուզական կազմակերպության (MİT) տնօրեն Իբրահիմ Քալընը։

Այս անվիճելի ճշմարտությունը, վստահ ենք, գիտակցում են և՛ Իրանը, և՛ Ռուսաստանը, և՛ այլ պետություններ, սակայն Իսրայելը շարունակում է մնալ անպատիժ ինչպես իր միջուկային զենքի շնորհիվ, այնպես էլ պայմանավորված այն հանգամանքով, որ գերտերությունը՝ ԱՄՆ- ը, իր ռազմավարական դաշնակիցն է, հովանավորը, աջակիցը: Իսրայելի անպատժելիությունը պայմանավորված է նաև հսկայաքանակ բնակչություն ունեցող արաբական աշխարհի անմիաբան, միասնական չլինելու հանգամանքով:

Ռուսաստանի դաշնակից համարվող Հայաստանում, երբ դու խոսում ես Ռուսաստանի դեմ, վարկաբեկում ես հայ-ռուսական հարաբերությունները, դու փաստացի դառնում ես Հայաստանի Հանրապետությունում պետական հանցագործ, որովհետև խոսում ես Հայաստանի պետական շահերի դեմ...

Փորձագետ Թրենինը Արևմուտքին օրերս կոչ է արել դադարեցնել Ուկրաինայում ռուսական ռուլետկա խաղալը:

COP29-ի ավարտից անմիջապես հետո Ադրբեջանի բռնապետ Ալիևը ձերբակալությունների նոր ալիք է սկսել. թիրախում են հատկապես այն լրագրողներն ու ակտիվիստները, որոնք երբևէ որևէ առնչություն են ունեցել հայերի հետ։ Այսպես, օրեր առաջ ձերբակալվել են ընդդիմադիր համարվող «Meydan.tv» լրատվամիջոցի լրագրողներ, նրանց թվում նաև՝ կին լրագրողներ։ Ըստ առաջադրված մեղադրանքի՝ նրանք կասկածվում են ֆինանսական մաքսանենգության մեջ։ Նրանց համար սահմանել են նախնական չորս ամիս կալանք։

Եթե չխորանանք մանրուքների մեջ, ապա կտեսնենք հետևյալ պատկերը. 1. Սիրիայում ներգրավված էր և ռազմական ներկայություն ուներ Ռոսաստանը՝ ԱՄՆ-ի հիմնական գլոբալ մրցակիցը, որը Սիրիայից դուրս եկավ...

Ռուսաստանի մեծագույն սխալը բարոյականության դաշտում է, իրենցով են չափում դիմացինին և ինքնահոսի են թողնում այն երկրների ներքաղաքականը, որոնց արտաքին սպառնալիքից իրենք են պաշտպանում:

Սիրիայի մասին վերլուծություններ գրելը սխալ եմ համարում, քանի որ փորձագետ չեմ այդ հարցում, բայց սա ևս մեկ անգամ լրացուցիչ դաս է հասկանալու, որ երբ քո պետության պաշտպանության հույսը դնում ես այլոց վրա, չես ստեղծում ուժեղ ու հզոր անվտանգային համակարգ, դրանով իսկ դառնում ես շատ խոցելի, քո հաշվին վաղ թե ուշ կարող են պայմանավորվել հենց քո անվտանգության թվացյալ երաշխավորները, պայմանագրերն էլ չեն փրկի, տարածքային ամբողջականության ճանաչումը՝ ևս: Հենց սա տեղի ունեցավ հաշված օրերի ընթացքում Սիրիայի ճակատագրի դեպքում։ Մեծ առևտուր գնաց ՌԴ-ի, Իրանի ու Թուրքիայի միջև, ամեն մեկը մի բան շահեց, իսկ Սիրիան հայտնվեց ահաբեկչական խմբավորումների ձեռքին՝ դրանից բխող բոլոր աղետալի հետևանքներով:

Թուրքիայի կողմից հովանավորվող ահաբեկչական խմբավորումները անարգել գրավում են Սիրիայի քաղաքներն ու գյուղերը, իսկ սիրիական բանակը ուղղակի լքում է իր դիրքերն առանց դիմադրության...

Ե՛վ հայերը, և՛վրացիները քաղաքական առումով իմբիցիլներ են: Սա նշանակում է, որ երկու ժողովորդներն էլ ձախողել են, որպես քաղաքական ինքնուրույն միավոր՝ սեփական քաղաքական օրակարգ ստեղծելու և սեփական ժողովրդին ազգային նպատակների շուրջ համախմբելու առումով: