Պետության սուվերենությունն ու պետականությունը կործանում են հենց այդ սուվերենության ու պետականության մասին բարձր գոռացողները: Հատկապես, եթե այդ գոռգոռոցի ու աղմուկի հետևում թաքնված է բացառապես իշխանությունն ամեն գնով պահելու հիվանդագին մոլուցքը:

Նիկոլի վերջին ելույթի քողարկված հաղորդագրությունը սա է: Հերթական անգամ ձախողել եմ դիվանագիտական աշխատանքը, ինչպես լայն միաջազգային հանրության հետ, այնպես էլ, մասնավորապես, Ռուսաստանի հետ: Ձախողել եմ այնպես, որ մեծ հավանականությամբ շուտով թշնամին կհարձակվի մեզ վրա...

Լսեցի Նիկոլի ուղերձը։ Առանձին թեզերին չեմ անդրադառնալու. այնտեղ և՛ ճշմարտություն կա, և՛ սուտ, և՛ սովորական մանիպուլացիա։

ՈՒրեմն Արցախի ժողովրդի ոչնչացման Էրդողան-Ալիև մոնստրների ծրագրի մասնակիցներից մեկն էլ Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն է:

Նիկոլենք պատերազմում զոհված Լևոն Գալստյանի հորը կալանավորեցին՝ աղազարյան հովիկին հայհոյելու համար...

Արցախը տեսել ու վերապրել է արաբների ներխուժումը: Արցախը տեսել ու վերապրել է մոնղոլ թաթարների ներխուժումն ու ավերածությունները: Արցախը տեսել ու վերապրել է խորեզմցիների սարսափելի ասպատակությունները:

Հենց զգացին, որ իրենց Սիկոլի աթոռը երերում է, և իշխանությանը ռեալ վտանգ է սպառնում, ինչքան «քաղաքականությամբ չզբաղվող» ու «գլուխը կախ իր գործն անող» խմբակ կար՝ միանգամից ակտիվացան ու սկսեցին քաղաքականությամբ զբաղվել...

Յուրաքանչյուրի համար պարզ է այս օրերին տարբեր տրամաչափի գործիչների ու քարոզիչների հակառուսականության ալիքի իրական ծագումնաբանությունը։ Միայն մի բարի խորհուրդ՝ աշխարհը ձեր տիրույթը չէ, այն չեք կարող բաժանել սևի ու սպիտակի, երկրները չեն բաժանվում միայն դաշնակիցների ու թշնամիների։ Եղբայր, չե՞ք ուզում, ձեր տեսակետն է, սահմանված կարգով նախաձեռնեք ներազգային սահմանադրաիրավական ընթացակարգ՝ գուցե և հաջողության հասնեք։ Սակայն սա սոսկ ճաշակի հարց չէ, հստակ պետք է բացահայտեք, թե ինչպե՞ս եք պատկերացնում այդ անցումն իր բոլոր ասպեկտներով՝ ռազմական, էներգետիկ, լոգիստիկ, ժողովրդագրական (ՌԴ-ում ավելի շատ է հայ ապրում, քան բուն Հայաստանում) և այլն։

Երբեք չի կարելի ներել բռնությունն ու դաժանությունը։ Երբեք չի կարելի լինել հանդուրժող այնպես, ինչպես հայն է հանդուրժող։ Դրա համար էլ բոլորը գլխներիս են նստել։ Ցեղասպանությունը ներեցինք, Բաքվի ջարդերը ներեցինք, Սումգայիթը ներեցինք։