Մի քանի օր առաջ Ռուսաստանի անվտանգության խորհրդի քարտուղար Նիկոլայ Պատրուշևը հայտարարեց, որ Արևմուտքը չի դադարեցնի պատերազմը Ռուսաստանի դեմ նույնիսկ Ուկրաինայում պատերազմի տաք փուլի ավարտից հետո։
Հայաստանում կառավարիչ նշանակված փաշինյանը երեկ խոսելով հանրապետությունը լուծարելու մասին, մեր ազգի նվիրական երազները, իղձերը և նպատակները համեմատեց կարմիր բլուզի, իսկ մարտահրավերները կատաղած ցլերի հետ։
ՈՒ կրկին հորդուն կարկտահարվում է հայոց 5000-ամյա ազգապետական տաճար-տունը: Կիսալուսին յաթաղանը զորագնդեր է հանում փողոց: Թուրանաթուրքական երազանքն անկախ Հայաստանում կարծես թե միս ու արյուն է ստանում: Խնկարկու կռապաշտների ենիչերիական ավանգարդը հերթական գրոհն է ձեռնարկում: Թիրախում մեր ազգային պետական ինքնության գլխավոր պատվարն է` Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածինն ու Վեհափառը հայոց:
Հիշեցի մի այսպիսի պատմություն:
Նավը սկսել էր խորտակվել, իսկ այն ստեղծողներն ու կառավարման փորձ ունեցողները, որ, գտնվելով նույն այդ նավի մեջ, ուզում էին հնարավորն անել իրենց և մյուսներին փրկելու համար, չէին կարողանում ղեկին մոտենալ...
Նիկոլի երեկվա՝ սահմանադրության մասին հարցազրույցից հետո մեծ է գայթակղությունը՝ հանրային տրամադրությունները տանելու նույն ճանապարհով՝ քննարկել-քննադատել-հերքել նրա ասածները։ Դա սխալ ճանապարհ է։ Նիկոլը ձևակերպեց ընտրության իր առաջարկը՝ կամ նոր պատերազմ կամ սահմանադրության փոփոխություն։
Մի քանի րոպե տարբերությամբ Իլհամ Ալիևը և Նիկոլ Փաշինյանը նույն տեքստերն են արտաբերել և երկուսն էլ հայտարարել են Հայաստանի Սահմանադրությունը փոխելու և Անկախության հռչակագրից հրաժարվելու անհրաժեշտության մասին։
Ալեն Սիմոնյանի եղբոր կնոջը չկայացած տենդերի համար ձերբակալելով՝ Նիկոլ Փաշինյանը երկու խնդիր է լուծում. ինքնավստահ դարձած, իշխանական մեծ հավակնություններ ունեցող Ալեն Սիմոնյանին ցույց է տաիս իր տեղը և երկրորդ ՝ իր ընտրազանգվածի համար կոռուպցիայի դեմ պայքար է ներկայացնում։
Ես պատմաբան չեմ, ավելին, չգիտեմ, թե ինչ է նշանակում պատմաբան լինել: Ինտերնետի դարում ցանկացած երկրի պատմության մասին կարելի է գտնել բազմաթիվ տեքստեր՝ տարբեր տեսանկյուններից շարադրված ու տարբեր շահեր հետապնդող: Էլ չեմ խոսում արհեստական բանականության հնարավորությունների մասին:
Պատկերացրեք մի օր արթնանում ես ու տեսնում, որ հայտնվել ես մի վայրում, որը քեզ անծանոթ է, միգուցե ծանոթ է, միգուցե տեսել ես, բայց քոնը չէ, ուրիշ է։ Տեսած կլինեք, չէ՞, էդպիսի ֆիլմեր։
Մեր ներկա կյանքում ամենից շատ արծարծվող հարցերից մեկն այն է, թե ուժային աշխարհում և ուրիշների շահ-ուժային դաշտում մենք ինչքանո՞վ կարող ենք ազդել մեր ճակատագրի ու մեզ հետ կատարվող ամեն ինչի վրա...