Օգոստոսի 18-ի ուղերձի մասով շատ չխորացա, բայց ես չեմ կարող Արցախը մոռանալ ու դուք էլ չեք կարող, տո էն կինն էլ, ով Նիկոլի պատի տակ գրում է «նիկո՜լ խաղաղասեր» ինքն էլ...
Մենք նավթ չունենք, գազ չունենք, բայց ունենք մեկ ուրիշ ազգային հարստություն՝ անսպառ աղբ։ Եթե երբևէ բորսաներում սկսեն առևտուր անել պլաստիկ տոպրակներով, Հայաստանը, անշուշտ, կընդգրկվի «Մեծ յոթնյակում»...
Երեկ, ուղերձի մասին առաջին անոնսից հետո, մարդիկ իրար հարցնում էին, թե ի՞նչ է ասելու Նիկոլը իր ուղերձում։ Մեծ մասը՝ տագնապած, մի մասը՝ հույով։ Նույնիսկ խելոք մարդիկ ամենաանկապ տարբերակներն էին քննարկում։ Ժամանակներն են այդպիսին...
Այսօրվա օրը հասարակության մեջ առաջացրեց կոգնիտիվ դիսոնանս՝ ճակատագրական հակադրությամբ։
Մի կողմից, հնչեց վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի ուղերձը, որն իր ամբողջ տրամաբանությամբ ուղղված էր հերթական ընտրությունների նախաշեմին հանրային դիրքավորումներ ապահովելուն...
Մի անգամ տանից դուրս գալուց նկատեցի մի փոքրիկ տղայի, որ կանգնած կամաց ծեծում էր դիմացի հաևանի դուռը:
- Տղաս, ու՞մ ես փնտրում,-հարցրի:
- Հայրիկիս եմ փնտրում, դուք չե՞ք տեսել նրան...
Սիրելի հայրենակից, որ Հայկ Նահապետի ժառանգն ես ի վերուստ, մենք պատասխանատու ենք մեր հայրենիքի ներկայի, պատմություն դարձած անցյալի և վաղվա մեր վիճակի համար: Հարցազրույցս այս տարվա փետրվարին եղավ, գրեթե 200 օր առաջ, բայց ցավալի կերպով իմ լավատեսական սպասումները կյանքի կոչվելու հուսադրող նշաններ դեռ ցույց չեն տալիս...
Մեզ համար միշտ կարեւոր են եղել պատիվը, արժանապատվությունը, հավատարմությունը:
Պատահական չէ, որ աշխարհի բոլոր հզոր տիրակալները միշտ ձգտել են անձնական գվարդիաներում ունենալ հայ մարտիկներ...
Ադրբեջանը պետական սահմանի մասին համաձայնագիր ունի միայն ՌԴ-ի հետ։ Մյուս երեք ցամաքային հարևանների՝ Վրաստանի, Հայաստանի Հանրապետության ու Իրանի հետ նման համաձայնագրեր չունի, այսինքն, այդ սահմանները փաստացի կամ պայմանական առկա են, բայց դրանք «միջազգայնորեն ճանաչված» չեն, քանի դեռ չկա «պետական սահմանի մասին» միջպետական համապատասխան համաձայնագիր...