Ճանապարհը կհաղթահարի նա, ով գնում է

«Մոդուս վիվենդի» կենտրոնի նախագահ Արա Պապյանը հոկտեմբերի 15-ին էլ հրավիրում է կենտրոնի պաշտոնական բացմանը: Այդ առիթով խնդրեցի նրան պատմել, թե ինչո՞վ է զբաղվելու «Մոդուս վիվենդին»:

-Կենտրոնն իրականացնում է հետազոտություններ` տարածաշրջանային խնդիրների վերաբերյալ, մասնավորապես Ադրբեջանի և Թուրքիայի, միջազգային իրավունքի հիման վրա փորձելով առաջարկել լուծումներ: Այդ ճանապարհին մենք ուզում ենք համագործակցել տարածաշրջանի պետականազուրկ ժողովուրդների հետ: Մեր կենտրոնը թալիշների հետ համատեղ իրականացնում է «Ռադիո Թալիշստան» ծրագիրը, նախատեսում ենք նման ծրագրեր նաև այլ լեզուներով: Հրատարակության ենք պատրաստում թեմատիկ ժողովածուներ: Աշխատանքների մեծ մասը կատարվում է կամավորության սկզբունքով, մենք համախոհներ ունենք ուսանողների մեջ ևս, նրանց համար դասընթացներ ենք կազմակերպում: Հոկտեմբերի 9-ից սկսելու ենք առաջին երկշաբաթյա կամ եռշաբաթյա դասընթացները, հայտեր ենք ընդունում, ուսանողները պետք է որոշակի պատրաստվածություն ունենան:
-Ու՞մ համար են կենտրոնի հետազոտությունների արդյունքները:
-Հիմնական ուղղությունները մի քանիսն են` օտարերկրյա դեսպաններ, քաղաքական գործիչներ, հետազոտական կենտրոններ, որ տարածաշրջանի վերաբերյալ որոշումներ են կայացնում: Այդ պատճառով էլ մեր հրատարակությունների զգալի մասն անգլերեն է: Բնականաբար, ուշադրության կենտրոնում է Հայաստանի հասարակությունը, հիմնականում որոշակի կրթական ցենզ ունեցող երիտասարդները, նրանց տրամադրում ենք գրականություն, արխիվային նյութեր իրենց թեմատիկ ուսումնասիրությունների համար: Պարբերաբար փորձում ենք հասցեատեր դարձնել նաև պետությանը, երբեմն ստացվում է, մեծ մասամբ մնում է անարձագանք: Բայց մենք մեր գործն ենք անում` ճանապարհը կհաղթահարի նա, ով գնում է: Մենք դրամաշնորհներ չենք ստանում, պետությունը մեզ չի ֆինանսավորում, աշխատում ենք ինքնուրույն:
-Հովանավորներ ունե՞ք:
-Ֆինանսավորողը իմ երկու ընկերներն են` Վարդան Սրմաքեշը Շվեյցարիայից, Հրաչ Գաբրիելյանը Նյու Յորքից և ես: Երեք ընկերներով փորձում ենք կատարել աշխատանք, որ համարում ենք անհրաժեշտ ու օգտակար:
-Չունե՞ք այն զգացողությունը, որ «Ծերունի ավազակները» ֆիլմի հերոսների պես ժողովրդին Ռեմբրանդտ եք վերադարձնում, իսկ մարդիկ խորապես անտարբեր են:
-Ինչ անում ենք` երկրի ու ժողովրդի համար է, իվերջո պետությունը հանգելու է այն տարբերակին, ինչ մենք առաջարկում ենք: Հայաստանը կամ կլինի մեծ և հզոր, կամ չի լինի, միջանկյալ վիճակ չկա: Հայաստանն արդեն վաճառել է ինչ ուներ, վաճառելու մնացել են միայն քաղաքական շահերը, իսկ դա նշանակում է զիջումների գնալ: Մենք անցած տարիներին շատ լուրջ առաջարկներ ենք ունեցել ու մերժել, այդ սխալները այլևս չպետք է կրկնենք: Շատ ենք խոսում ներքին շուկայի լֆիկացման մասին, ի՞նչ է դա նշանակում: Այլընտրանքների բացակայություն, որն ազդում է քաղաքական որոշումների ընդունման վրա: Գիտեք` Արևմուտքն ասում է` մեզ հետ լինեք, լավ կլինի ձեզ համար, Ռուսաստանն ասում է` մեզ հետ չլինեք, վատ կլինի ձեզ համար: Տարբերությունը շա որոշակի է:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ.- Արա Պապյանի հետ հարցազրույցը կարող եք կարդալ «Իրատես de facto»-ի սեպտեմբերի 24–ի համարում:

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ