«Զուսպ էր Սերժ Սարգսյանի ելույթը, ագրեսիվ` Ալիևինը»

ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայում Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների ելույթները հիմնականում ղարաբաղյան հիմնախնդրին էին նվիրված: Եթե Սերժ Սարգսյանը, ոչ դիվանագիտական լեզվով, միջազգային հանրությանը ներկայացրեց խնդրի ողջ էությունը, ապա ընտանիքով ՄԱԿ եկած Ադրբեջանի նախագահը հավատարիմ մնաց սեփական հռետորաբանությանը և մեղադրանքների տարափ տեղաց: Իսկ միջազգային լրատվամիջոցների ուշադրությունից չվրիպեց, թե այդ ընթացքում նրա դուստրն ինչպես էր սելֆիներ անում` հավանաբար ՄԱԿ-ը խառնելով խանական երկրի հետ: Քաղաքագետ ՍՈՒՐԵՆ ՍԱՐԳՍՅԱՆԻՆ «Իրատեսը» խնդրեց մեկնաբանել Սերժ Սարգսյանի և Ալիևի ելույթների հիմնական շեշտադրումները:

-Ի՞նչ կառանձնացնեիք Սերժ Սարգսյանի ելույթից:
-Բնական է, որ Հայաստանի նախագահը պետք է մեր դիրքորոշումը ներկայացներ Արցախի խնդրի վերաբերյալ, ուստի նրա ելույթի հիմնական մասը նվիրված էր հենց դրան: ՄԱԿ-ի բարձր ամբիոնից հստակեցվեց նաև Հայաստանի դիրքորոշումը տարբեր հարցերի առնչությամբ, որոնք, անշուշտ, նոր չեն, բայց այդ ամբիոնից կրկին վերահաստատվեցին: Նախագահի ելույթը արտաքին քաղաքական կարևոր ուղղություններ ուներ, խոսքը և՛ ղարաբաղյան հիմնախնդրի, և՛ հայ-թուրքական արձանագրությունների (դրանց չվավերացման մեղավորությունը Թուրքիայինն է, և դա գիտեն նաև միջնորդ պետությունները, որոնք փորձում էին կարգավորել հայ-թուրքական հարաբերությունները), և՛ խաղաղապահ առաքելությունում մեր գործունեության ակտիվացման մասին է: Վերջին հանգամանքը շատ էական է մեր բանակի մարտունակության, պաշտպանունակության և միջազգային ասպարեզում ներգրավվելու համար: Նախագահը հայտարարեց, որ եթե ՄԱԿ-ը որոշի խաղաղապահներ ուղարկել Սիրիա, Հայաստանը մասնակցելու պատրաստակամություն կհայտնի: Սա չափազանց կարևոր և ճիշտ ժամանակին արված հայտարարություն էր: Սիրիայի հետ մեր կապերը բացառիկ են, քանի որ ունենք այդ երկրում հայկական մեծ համայնք, որը տուժել է սիրիական ճգնաժամի պատճառով: Հայ խաղաղապահների հնարավոր ներկայությունը Սիրիայում և՛ բարոյահոգեբանական, և՛ անվտանգության առումով հայկական համայնքի համար կարող է նշանակալի լինել:
-Սերժ Սարգսյանի ելույթի խաղաղասիրական շեշտադրումներին հակադրվեց Ադրբեջանի նախագահի ելույթը, որը մեզ ագրեսոր համարեց, ՄԱԿ-ին էլ մեղադրեց բանաձևերը կյանքի չկոչելու հարցում: Ի՞նչ որակում կտաք Ալիևի ելույթին:
-Ալիևը որևէ նոր բան չասաց: Այն ագրեսիվ ոճով, որով սերունդներ է թունավորում, հայատյացություն քարոզում, նույն ձևով էլ ելույթ ունեցավ: Փորձեց ողջ գործընթացի, ապրիլյան դեպքերի մեղքը գցել Հայաստանի վրա: Միշտ է այսպես եղել, ադրբեջանական այս դիրքորոշումը նոր չէ: ՄԱԿ-ի բարձր ամբիոնն էլ ևս մեկ անգամ օգտագործեց, որպեսզի Հայաստանին մեղադրի բոլոր մահացու մեղքերի մեջ, այդ թվում՝ Խոջալուի դեպքերի: Իհարկե, բոլորն էլ հասկանում են, որ դրանք անհիմն մեղադրանքներ են, որովհետև Ալիևը չի կարող միջազգային հանրության աչքին թոզ փչել: Պետք է հաշվի առնել նաև այն, որ նրա ելույթը ներքաղաքական կարևորություն ուներ, ներքին լսարանի համար էլ էր նախատեսված, բայց Լեյլա Ալիևան իր սելֆիներով դա էլ փչացրեց: Ի դեպ, ՄԱԿ-ին վերագրվող մեղադրանքների մասին. ՄԱԿ-ի բանաձևերն առաջարկում եմ կարդալ հատկապես ադրբեջանցիներին: Երբ Ալիևը պնդում է, որ ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի չորս բանաձև կա, որոնք պետք է կիրառվեն, խորհուրդ եմ տալիս Ալիևին ուշադիր կարդալ այդ տեքստերը, որ հասկանա, որ դրանցով Հայաստանին կոչ է արվում Լեռնային Ղարաբաղում հայկական ուժերի վրա օգտագործել իր ազդեցությունը: Այսինքն, խոսքը չի վերաբերում Հայաստանին, քանի որ Հայաստանը կոնֆլիկտի կողմ չէ:
-Եթե երկու նախագահների ելույթները դիտարկեք ոչ որպես հայ քաղաքագետ, ո՞րն էր ավելի ազդեցիկ միջազգային հանրության աչքում, ո՞վ կարողացավ իր դիրքորոշումն ընդունելի դարձնել արտաքին աշխարհում:
-Եթե ոչ հայի աչքով նայենք, բնականաբար, Սերժ Սարգսյանի ելույթն առավել զուսպ էր, հավասարակշռված, չկար ագրեսիվ խոսք: Այս առումով Հայաստանի նախագահի ելույթը շահեկանորեն տարբերվում էր Ադրբեջանի նախագահի ելույթից: Սերժ Սարգսյանը խոսեց նաև միջազգային գործընթացներից: Մեծ հաշվով, ի տարբերություն Ալիևի ելույթի, մեր նախագահի ելույթը հավասարակշռված առաջնորդի խոսք էր: Ալիևի ելույթից ակնհայտ էր, թե ինչ երկիր է նա ներկայացնում: Բռնապետական պետություն է ներկայացնում, որտեղ իշխանությունը հորից որդուն է անցնում, սեփական կնոջն էլ նշանակում են փոխնախագահ, որպեսզի այդ իշխանությունն ավելի ամրապնդվի: Սա միջազգային հանրությունը տեսնում և հասկանում է:

Ճեպազրույցը`
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Հեղինակի նյութեր

• Ժողովրդի վրա կրակելու հրահանգն արդեն ուժի մեջ է
• Անդրանիկ Քոչարյանի ինքնախոստովանությունը
• «Նիկոլն ու իր ընտանիքը Հայաստանում ապրելու իրավունք չունեն»
• Զուր մի ջանացեք
• Չեն կարողանում ԿԳՍՄ փոխնախարար գտնել
• Հանուն Ռուսաստանի հետ միութենական միավորման նոր շարժում հիմնադրվեց
• Այս իշխանությունն իր ստվերից էլ է վախենում
• Փաշինյանի դեմ պայքարելու համար գոնե մի փոքր Նիկոլ պիտի լինել
• Մեզ պե՞տք է ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը, թե՞ ոչ
• «Հայաստանի Նավալնին Նիկոլ Փաշինյանն է, որը եկավ իշխանության ու քանդեց մեր երկիրը»
• Տիգրան Ուրիխանյանը Հայաստանի փրկությունը տեսնում է ՌԴ-ի հետ նոր միութենական միավորման ձևավորման մեջ
• Հայաստանի ողջ հպարտությունն ու թշվառությունն ամփոփված մեկ օրում
• Սերմացու գողացող մկների և թուխս գողացող աղվեսների ժամանակը
• Ինչու էր Փաշինյանը վեց ամիս աղերսում
• Փաշինյանն էլ է զարմացած
• Ընդդիմության հարցերով թիվ մեկ «փորձագետը»
• Նիկոլ Փաշինյանին ոչ թե ողջերն են պատժելու, հալածելու, այլ անմահացածները
• «Գոմի» հարցի լուծումը կենսական անհրաժեշտություն է
• Առանց փամփուշտների ու ԱԹՍ-ների Ադրբեջանն այսօր շռնդալից հաղթանակներ է տանում Հայաստանի դեմ
• Խորհրդարանական ընդդիմությունը լեգիտիմացրեց Փաշինյանի պաշտոնավարումը

Մեկնաբանություններ