Քիչ առաջ ոստիկանության զորքերը մտան Էջմիածին քաղաք։ Երկու ավտոբուս է բերվել Էջմիածին, որոնք, ըստ երևույթին, սպասում են հրահանգի։ Մայր Աթոռի բակում իրավիճակը գերլարված է։ Հավաքված քաղաքացիները թույլ չտվեցին իրավապահներին իրենց հետ տանել Շիրակի թեմի առաջնորդ Միքայել Սրբազանին։ Այստեղ են ժամանել նաև կարմիրբերետավորները։ Մայր Աթոռի մոտ հավաքված քաղաքացիները կոչ են անում բոլոր հայերին հավաքվել Մայր Աթոռի բակում և կանգնել ի պաշտպանություն Եկեղեցու։               
 

«Ե­թե ՆԱ­ՏՕ-ն չբռ­նի Թուր­քիա­յի ձեռ­քը, ա­հա­բեկ­չու­թ­յան «ուղ­տը» Եվ­րո­պա­յի շե­մին էլ է չո­քե­լու»

«Ե­թե ՆԱ­ՏՕ-ն չբռ­նի Թուր­քիա­յի ձեռ­քը, ա­հա­բեկ­չու­թ­յան «ուղ­տը» Եվ­րո­պա­յի շե­մին էլ է չո­քե­լու»
16.10.2020 | 00:34

Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի մար­դու ի­րա­վունք­նե­րի և հա­րա­կից հար­ցե­րի մշ­տա­կան հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ ՆԱԻ­ՐԱ ԶՈՀ­ՐԱ­ԲՅԱ­ՆԸ, Ա­մե­րի­կա­յի նախ­կին պետ­քար­տու­ղար Հեն­րի Քի­սին­ջե­րի նման, փնտ­րում է «Եվ­րո­պա­յի հե­ռա­խո­սա­հա­մա­րը». «ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյան ու մարդ­կու­թյան հա­մար օ­րենք­ներ գրած Եվ­րո­պան այժմ աչք է փա­կում մար­դու ի­րա­վունք­նե­րի կոպ­տա­գույն խախ­տում­նե­րի վրա: ՈՒ՞մ զան­գել, էլ ինչ­պե՞ս բա­ցատ­րել աշ­խար­հին ու մարդ­կու­թյա­նը, որ Ար­ցա­խում ոչ թե զուտ հո­ղի կամ տա­րած­քի հա­մար մղ­վող կռիվ է, այլ գո­յա­բա­նա­կան պայ­քար»:
«ԵԽԽՎ մշ­տա­կան հանձ­նա­ժո­ղովն օ­րերս Ար­ցա­խում ըն­թա­ցող ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի հար­ցով հրա­տապ քն­նար­կում էր կազ­մա­կեր­պել, մաս­նակ­ցում էին ոչ միայն նշյալ հանձ­նա­ժո­ղո­վի ան­դամ պատ­գա­մա­վոր­նե­րը, այլև հայ­կա­կան և ադր­բե­ջա­նա­կան պատ­վի­րա­կու­թյուն­նե­րը: Զա­վեշ­տի ու ցի­նիզ­մի էր հաս­նում ադր­բե­ջան­ցի պատ­վի­րակ­նե­րի խոս­քը, երբ ա­սում էին, թե, ար­ցա­խյան զի­նու­ժի կազ­մում ա­հա­բեկ­չա­կան խմ­բեր կան, կամ հա­յե­րը ոչն­չաց­նում են ադր­բե­ջա­նա­կան բնա­կա­վայ­րե­րը: Սուտ ու կեղ­ծիք էին տա­րա­ծում մի պե­տու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, ով­քեր թքած ու­նեն ի­րենց ստո­րագ­րած մի­ջազ­գա­յին բո­լոր կոն­վեն­ցիա­նե­րի վրա, ով­քեր օգ­տա­գոր­ծում են ար­գել­ված զի­նա­տե­սակ­ներ, ե­կե­ղե­ցի են ռմ­բա­կո­ծում և այլն: Իմ բո­ղո­քը, ա­ռա­ջին հեր­թին, ուղղ­ված է մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թյա­նը, ո­րով­հետև ի­րենք շատ լավ հաս­կա­նում են, որ այ­սօր Հա­յաս­տա­նը և Ար­ցա­խը կռ­վում են ոչ միայն Ադր­բե­ջա­նի, այլև Թուր­քիա­յի և մի­ջազ­գա­յին ա­հա­բեկ­չու­թյան դեմ: Ա­հա­բեկ­չու­թյամբ մտա­հոգ­ված բո­լոր պե­տու­թյուն­ներն օր ա­ռաջ պետք է հա­կաա­հա­բեկ­չա­կան կոա­լի­ցիա կազ­մեն, պայ­քա­րեն Թուր­քիա­յի և նրա ան­մի­ջա­կան մաս­նակ­ցու­թյամբ ադր­բե­ջա­նա­կան բա­նակ ներ­թա­փան­ցած ու այժմ կռ­վող վարձ­կան­նե­րի դեմ»,- ա­սում է ԲՀԿ-ա­կան պատ­գա­մա­վո­րը:


Նաի­րա Զոհ­րա­բյա­նը հա­մոզ­ված է, որ ե­թե պա­տե­րազ­մը տա­րա­ծաշր­ջա­նի սահ­մա­նից դուրս գա, թա­փան­վի պես գլոր­վե­լով մինչև Եվ­րո­պա է հաս­նե­լու, ու ե­թե մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թյու­նը դա չի հաս­կա­նում, շա­րու­նա­կում է «լղոզ­ված» հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րով, մտա­հո­գու­թյուն­նե­րով ու կո­չե­րով հան­դես գալ, շատ դեպ­քե­րում ան­գամ կող­մե­րի միջև հա­վա­սա­րու­թյան նշան է դնում, ա­հա­բեկ­չա­կան այդ «դա­գա­նա­կը» չո­քե­լու է «մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թյուն» կոչ­վա­ծի դռա­նը. «Կարևո­րում եմ, որ թե՛ Ռու­սաս­տա­նը, թե՛ Ֆրան­սիան հս­տակ ար­ձա­նագ­րե­ցին, որ Ար­ցա­խի դեմ Ադր­բե­ջա­նի սան­ձա­զեր­ծած պա­տե­րազ­մում վարձ­կան-ա­հա­բե­կիչ­նե­րի ներգ­րա­վու­մը թուր­քա­կան ձե­ռա­գիր է: Սա­կայն միայն ար­ձա­նագ­րե­լը բա­վա­րար չէ: Ե­թե ՆԱ­ՏՕ-ն չի բռ­նում իր ան­դամ Թուր­քիա­յի ձեռ­քը, այդ «ուղ­տը» կա­րող է Եվ­րո­պա­յի շե­մին էլ չո­քել: Կաս­կած ան­գամ չու­նեմ, որ Թուր­քիա­յի ուղ­ղա­կի հրա­հանգն էր, որ Ադր­բե­ջա­նը խախ­տի Ռու­սաս­տա­նի ան­մի­ջա­կան մաս­նակ­ցու­թյամբ ձեռք բեր­ված հու­մա­նի­տար հրա­դա­դա­րի ռե­ժի­մը: Այս հան­գա­ման­քը նույն­պես աշ­խար­հին ու սթափ հան­րու­թյա­նը մտա­ծե­լու լուրջ ա­ռիթ պետք է տա, ո­րով­հետև Թուր­քիան ար­դեն ա­հա­բեկ­չա­կան պե­տու­թյուն է»:


«Ին­չո՞ւ Եվ­րո­պա­յին ձեռն­տու չէ ու­ղիղ ու հաս­ցեա­կան հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ ա­նե­լը»։ Այս հար­ցին ԱԺ մար­դու ի­րա­վունք­նե­րի հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահն այս­պես ար­ձա­գան­քեց. «Յու­րա­քան­չյուր պե­տու­թյուն իր շահն ու­նի, ու որ­քան էլ ա­մեն մե­կը հաս­կա­նում է՝ ինչ է կա­տար­վում, ա­ռաջ­նորդ­վում է այդ պա­հին ի­րեն ձեռն­տու քա­ղա­քա­կան ու տն­տե­սա­կան մո­տեց­մամբ: Եվ­րո­պա­կան մի շարք եր­կր­ներ այս պա­հին շահ ու­նեն թե՛ Թուր­քիա­յից, թե՛ Ադր­բե­ջա­նից, բայց պետք է նաև հաս­կա­նան, որ ինչ­քան էլ կարևոր լի­նեն տն­տե­սա­կան ու քա­ղա­քա­կան շա­հե­րը, լռու­թյամբ ոտ­նա­հա­րում են բո­լոր այն ար­ժեք­նե­րը, ո­րոնք ամ­րագր­ված են ի­րենց իսկ սահ­մա­նադ­րու­թյուն­նե­րում։ Ե­թե այ­սօր հու­մա­նի­տար այս ճգ­նա­ժամն Ար­ցա­խում է, ե­րաշ­խիք չկա, որ վա­ղը-մյուս օ­րը Եվ­րո­պա­յում չի լի­նե­լու: Հետևա­բար, ա­մեն մի եր­կիր, որ այս կամ այն թե­լով՝ տն­տե­սա­կան շա­հից մինչև քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն, կապ­ված է Թուր­քիա­յի կամ Ադր­բե­ջա­նի հետ, պետք է հաս­կա­նա՝ սա մար­դե­ղե­նու­թյան, մարդ մնա­լու ու գո­յա­բա­նու­թյան հարց է»:


Շեշ­տադր­վեց մեկ այլ ցա­վոտ հարց. Հա­յաս­տա­նում այ­սօր շր­ջա­նակ­ներ կան, որ հետևո­ղա­կա­նո­րեն հա­կա­ռու­սա­կան տրա­մադ­րու­թյուն­ներ են հրահ­րում: «Ռու­սաս­տա­նը ոչ միայն մեր ռազ­մա­վա­րա­կան գոր­ծըն­կերն է. ՀԱՊԿ-ի շր­ջա­նակ­նե­րում կոնկ­րետ պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­ներ ու­նենք ՌԴ-ի հետ: Վս­տահ եմ, որ ՌԴ-ն մինչ այս պահն ու այժմ ա­րել ու ա­նում է ի­րե­նից կախ­ված հնա­րա­վոր ա­մեն բան»,- շեշ­տեց մեր զրու­ցա­կի­ցը:

Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱ­Ն

Դիտվել է՝ 9811

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ