Ցեղասպանը «դատում է» իր ձեռքով ցեղասպանվող ժողովրդի, հայրենազրկված ժողովրդի ռազմաքաղաքական ղեկավարությանը։
ՈՒ մենք՝ հայերս, հեռացած՝ Աստծուց, հեռացած՝ մարդուց եւ հեռացած՝ արժանապատվությունից, լուռ հետեւում ենք այս ամենին։
Ամո՞թ, չէ, չկա, մեզ հուզողը տրանսպորտի թանկացումն է եւ հայտարարագրվելու մասին մտածելը․․․
Յուրաքանչյուրին ճանաչել եմ , տեսել եմ նրանց Արցախի համար լավ ու վատ օրերին, հավատացել եմ նրանց։
Հիմա գլխահակ եմ:
Սա մեր բոլորի «դատն է», մեր հայրենիքի դատը՝ ու կրկին թուրքի ձեռամբ։
Մարգարիտ ԵՍԱՅԱՆ
Հ.Գ.
Մի տարածեք էդ նկարները, թուրքը հրճվում է, մի արեք, մենք այլ անելիք ունենք եւ դա նկար տարածելը չէ ամենեւին։