Եթե մի հրաշքով աշխարհը խուսափի միջուկային պատերազմից, ու դիվանագիտության պատմության նոր դասագրքեր գրվեն՝ բնաբանի փոխարեն գրելու են. «ԵՐԲԵՔ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ՉՏԱՔ ԾԱՂՐԱԾՈՒՆԵՐԻՆ»...

«Մեր բանակը» մանկական գրքույկը հայերեն լեզվով երբ հայտնվեց իմ ռուս գործընկերների և ռուսախոս ընկերների մոտ, նեղսրտած ասացին. «Շատ լավ գաղափար է ու հիանալի մանկական նկարներ, շատ ափսոս, որ չենք կարող կարդալ»...

Ռուբեն Վարդանյանի այս վիճակը Ալիևի դեսպոտիզմի ու Փաշինյանի ուրացման հետևանք է։

Երևանի քաղաքապետարանի աշխատակիցների մասնակցությամբ սկանդալային ձայնագրությունից պարզվեց, որ Հայաստանի բնակիչներն «օպելով համբալ», «անգրագետ Պողոս» լինելուց բացի, նաև «թուլեք են»:

Երբեք չեմ թաքցրել, որ «Ազատություն» ռադիոկայանի հայկական ծառայությունը պրոֆեսիոնալ լրագրության դպրոց է:

2000 թվական: Փետրվարի 18: Այս ամսաթիվը մեր ժողովրդի կյանքում կարևորագույն իրադարձություն է: 25 տարի առաջ այս օրը Փարիզի Պեր-Լաշեզ գերեզմանատնից հատուկ արարողակարգով Հայրենիք բերվեցին Անդրանիկ Օզանյանի մասունքները՝ Զորավար, որի բարձը Հայաստանի լեռներն էին, իսկ ամենաբաղձալի երազանքը՝ Հայրենիքի ազատագրումը: Նրա անունն ու ոգին դաստիարակեց սերունդներին, որոնք հետո պետք է կռվեին Սարդարապատում, Մեծ Հայրենականում և ազատագրեին Արցախը:

Մարտի 5-ից հայ հանդիսատեսը հնարավորություն կունենա դիտելու «Վազգեն. վերջին Սպարապետը» ֆիլմը, որը պատմում է Հայաստանի ազգային հերոս, Սպարապետ Վազգեն Սարգսյանի կյանքի և գործունեության մասին։ Ֆիլմը հիմնված է իրական փաստերի վրա և ներկայացնում է նրա անցած ուղին՝ որպես որդի, հորեղբայր, գրող, ռազմական ու պետական գործիչ...

«Թիֆլիսի արտիստական թատրոնը, որուն տերը հայ էր, երկուշաբթի երեկոները վերապահած էր հայերեն ներկայացումներու: Աբելյանի թատերախումբը այդ ձմեռվան եղանակին ներկայացումներ կու տար: Իրիկուն մը կը բեմադրվեր «Էգմոնտը»՝ «Հայրենիք» անունով թարգմանված, թատերախաղի վերածված և ոչ օբերայով: Երբ Աբելյան Սիրանույշի հետ վերջին արարը լրացուցին՝ ծափահարությունները սկսան և բեմ հրավիրվեցան երկուքն ալ:

Մի անգամ գործարար ընկերներիցս մեկն ասաց․«»Ինչու՞ մենք չֆինանսավորենք մեր երիտասարդությանը, ինչու՞ մենք չստեղծենք հարթակներ, որտեղ կկարողանան իրենց տաղանդը բացահայտել մեր երիտասարդները, ինչու՞ օտարը գա գրանտի տեսքով , հետո էլ թելադրի մեր ներքին քաղաքական կյանքը:

Ոչ-ոքի չի հետաքրքրում հայոց լեզվի ողբերգական, կիսամեռ վիճակը։ Տակուվրա շարունակում են օտարալեզու բառերով պղծել մայրենին՝ հայի ինքնության հենքը։ Կգա ժամանակը կխոսեմ լեզվի հարցում Սահմանադրական խախտման, Լեզվի մասին օրենքի անսպեռ ոտնահարումների մասին։ Իսկ հիմա որոշեցի անել հետևյալը։ Ժամանակների ընթացքում իմ կարդացվածքների մեջ հանդիպել եմ բացառիկ գեղեցիկ, իմաստալից, մեր լեզվի բառակազմության կանոններին լիովին համապատասխանող բառերի, որոնք տարիների ընթացքում գրի եմ առել ու պահել, և որոնք չկային բառարաններում։ Այժմ այդ ամենը հրապարակ եմ հանում, որպես սպեղանի։ Ընդ որում, յուրաքանչյուր բառ աղբյուր ունի, ես ոչինչ չեմ հորինել։