Թուրքերը որոշում են, թե Հայաստանն ինչ պետք ա անի-չանի, թուրքերը որոշում են Սյամոյին ուղարկեն ստեղ խառնելու, իսկ Արայիկին տանեն ցմահ դատելու, թուրքերը որոշում են, թե Հայաստանն ինչքան մարդ պետք ա զոհի, որ իրանց պետքական տարածքները կորցնի, թուրքերն են անգամ սկսել գրել Հայոց պատմության դասագրքերը՝ իրանց ձեռնտու քարտեզներով ու դրան համարժեք բովանդակությամբ: Թուրքերը էսօր ելույթ են ունենում մեր Ազգային ժողովում, կառավարում են մեր երկիրն ու հետևողականորեն քանդում այն, թուրքերը Ադրբեջանում դատում են Արցախը պահողներին, թուրքերը Հայաստանում դատում են գեներալ Խաչատուրովին:

Կար ժամանակ` զարմանում էինք, թե այդ ինչ հայի տեսակ պետք է լիներ, որ թուրք մսավաճառի ձեռքով կացնահարել տար Երևանի բանտում գտնվող Սարդարապատը հաղթած հրամանատարությանը։

Ցանկացած գոյություն ու կյանքի հարատևում բազմաբալանս գործունեության արդյունք է։ Դա վերաբերում է և՛ անհատին, և՛ մարդկանց տարբեր մասշտաբի խմբերին, մի խոսքով, բոլոր տեսակի մարդկային համակարգերին։

Կետերով բացատրեմ Փաշինյանի նոր ստորագրած փաստաթղթի հետևանքները, որով ճանաչվում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը (հետևանքներն են, ոչ թե՝ բուն փաստաթուղթը)։

Ոնց որ թե տեղավորվեցինք հա՞... տեղավորեցինք: Արցախը տեղավորեցինք: Առանց անուն դնելու պետության գործառույթի մեծ մասը իրենց վրա վերցրած կամավորներին ու սրտացավ հայրենակիցներին, ես ինքս էլ եմ Արցախցի ընկերներիս իմ փոքրիկ հարկի տակ տեղավորել:

Եթե չլիներ Արծվաշենը, չէր լինելու Արցախը: Խնդիրը միայն Արծվաշենն ու Արցախը հանձնելու (փոխանակելու, լուծարելու) մեջ չէ:

Վերջերս մի զրույցի ժամանակ, երբ Հայաստանի կատաստրոֆիկ ընթացքն էինք քննարկում, այն հարցին՝ բա լավ, սրա վերջը ի՞նչ պիտի լինի, ասացի, որ վերջն արդեն տեսանելի է, բայց իմ ուզածն ընդամենը մի կայարան է: Մենք մի արագընթաց գնացք ենք, որը, անհավանական արագությամբ բաց թողնելով բոլոր կայարանները, սլանում է դեպի քանդված կամուրջը: Վերջին կայարանում կանգնելը, քաղաքական շնչառությունը կարգավորելն ու միտքը կենտրոնացնելն է իմ ուզածը, որ կամուրջը նորոգելու ժամանակ ունենանք:

Մի շատ նուրբ պահ կա. երբ Իրանը հայտարարում է, որ տարածաշրջանում գեոպոլիտիկ փոփոխություններն իր համար «կարմիր գիծ» են, ոչ թե նկատի ունի զուտ աշխարհագրական սահմանների փոփոխությունները, որոնք կարող են հանգեցնել գեոպոլիտիկ փոփոխությունների, այլև նկատի ունի տարածաշրջանում նոր ուժերի (ավելի կոնկրետ՝ Արևմուտքի) մուտքը։ Ռուսաստանի ազդեցության փոփոխությունն արևմտյան ազդեցության հաստատմամբ հանգեցնելու է հայ-իրանական հարաբերությունների ճգնաժամի։

Վերջերս մի հարց է անընդհատ գլխումս պտտվում. ի վերջո, ո՞րն է այն կարմիր գիծը, որը տրորելը Հայ ժողովուրդը երբե՛ք թույլ չի տա:

Եթե անգամ հրաշք կատարվի ու պատերազմ չլինի, ապա ինչ է սպասվում մեզ տեսանելի ապագայում։ Կրեմլի խոսնակի հայտարարության համաձայն տարեկան 3,5 միլիարդ ԱՄՆ դոլար է ՌԴ-ից փոխանցվել ՀՀ։ Այդ գումարը փոխանցել են մեր հայրենակիցները իրենց անապահով ընտանիքներին ու հարազատներին։ Այժմ, երբ արգելվել է Ռուսաստանից գումար փոխանցել, անապահով ընտանիքները մնալով առանց էլեմենտար գոյության միջոցների այսինքն սովի մատնվելով ծայրահեղ ծանր վիճակում կհայտնվեն ու պատրաստ կլինեն ցանկացած անկանխատեսելի քայլերի։