Հիշեք այս դեմքերն ու նրանց անունները։ Թեև նրանց այլևս մոռանալ չի լինի․ Հայաստանի ամոթի և անկման տարեգրության մեջ նրանց անունները դաջվեցին Հայոց սուրբ եկեղեցին ասպատակող թուրք ու մոնղոլ քոչվոր-վայրագների ու անաստված բոլշևիկների կողքին...
Դիկտատորական ազարտը զարմանալի հոգեբանական երևույթ է: Մի պահ մի կողմ թողնենք Ալիևի ու Էրդողանի ակնհայտ ազդեցությունը, ժողովրդավար երկրում նման բան չէր լինի, ինչը մեզ հետ է կատարվում...
«Պապ թագավոր» օպերացիան չստացվեց, ոչ Պապ կա, ոչ թագավոր: Ժողովուրդն էլ հասկացավ, որ հիմա 21-րդ դարն է, Եկեղեցին ոչ մի կերպ չի կարող պետականության սպառնալիք դառնալ, եթե նույնիսկ կառավարվի դրսից...
Փաշինյանը պետք է վերջին մեկ տարվա իր բոլոր նախաձեռնությունների հանրային արձագանքից հասկանա մեկ բան: Հանրությունը այլևս մերժում է յուրաքանչյուր բան, նարատիվ, առանց խորանալու դրա լավ կամ վատ կողմերի մեջ, եթե դրա հեղինակն ու դա առաջարկողը Փաշինյանն է...
Մոլագարն առաջարկում է Պատարագից առաջ հնչեցնել Հայաստանի հիմնը և Եկեղեցում կախել Հայաստանի դրոշը: Ինչ է դա նշանակում և ինչ հետևանքներ կարող է ունենալ...
Երեկ Նիկոլ Փաշինյանը հերթական արհեստածին ու ցինիկ պնդումը շահարկեց, նշելով՝ «քանի որ 301 թվականին եկեղեցին ստեղծվել է պետության որոշմամբ, ճիշտ կլինի պատարագից առաջ հնչի ՀՀ օրհներգը»...
Մենք, շատ թե քիչ տանելի ապագա ունենալու համար, պետք է աշխատենք բազմակողմանիորեն հասկանալ հզորների ու թույլերի հարաբերությունների անատոմիան։
Բնականաբար, եթե ուժեղների ու թույլերի հարաբերությունների հետ առնչված երկրորդական հանգամանքները դնենք մի կողմ, ապա այդ հարաբերությունների կայուն ու երկուստեք իմաստալից լինելու համար, ընդհանուր առմամբ, պետք է հավասարակշռություն լինի, մի կողմից, ուժեղի համար թույլի օգտակարության և, մյուս կողմից էլ, թույլի համար ուժեղի կողմից պաշտպանվածության միջև...