Եվրոպական խորհրդի նախագահ Անտոնիու Կոշտան արձագանքել է ՈՒկրաինայի տարածքին, մասնավորապես՝ Կիևին Ռուսաստանի հասցրած հարվածներին։ «Մենք պետք է հավատարիմ մնանք մեր որդեգրած ուղուն՝ ամրացնել ՈՒկրաինայի պաշտպանությունը և ուժեղացնել ճնշումը Ռուսաստանի վրա՝ լրացուցիչ պատժամիջոցներով և սերտ համագործակցությամբ մեր դաշնակիցների ու գործընկերների հետ»,- ասել է Կոշտան։               
 

Հայոց ցեղասպանություն- 110

Հայոց ցեղասպանություն- 110
21.04.2025 | 16:17

Հրապարակագիր, պատմաբան Արամ Անտոնյանը (1879, Կ․Պոլիս-1951, Փարիզ) ցեղասպանությունը վերապրած քչերից մեկն է։ Որպես ականատես, նա ցեղասպան թուրքի վայրագությունները ներկայացրել է մի շարք հոդվածներում ու գրքերում։ Ահա մի փոքրիկ հատված նրա «Մեծ ոճիրը» գրքից․

«Հայկական վեց գաւառներէն և Սեւ ծովու ափերու քաղաքներէն անապատ հասեր էին միայն կիներ, աղջիկներ և հազիւ եօթնամեայ մանչեր, որովհետև եօթը տարեկանէն վեր ամէն այր անխտիր սպաննուած էր (միայն քանի մը այրեր, մասնաւորաբար Սեբաստիայէն, յաջողեր էին ազատիլ՝ կանացի տարազով ծպտուած ըլլալնուն)։ Նոյն իսկ այս կիները ամբողջ չէին հասած։ Մեծ մաս մը ինկեր էր ճամբաներուն վրայ, չարչարանքներու, հիւանդութեան, անօթութեան, բայց մանաւանդ ծարաւին պատճառաւ, որովհետև դիտմամբ զանոնք բերեր էին անջրդի ճամբաներէ որոնց վրայ իսկ խեղճ կիները ճահիճներու մօրացած ցեխն իսկ, որուն խառնուած էր իրենց այրերուն արիւնը, շնորհ մը կը նկատէին։ Սովորաբար իրենց մէզը կը խմէին։ Իսկ առ հասարակ՝ ճամբուն վրայ աւելի քան տասը կայքի մէջ գեղեցիկները շարունակ յափշտակուած, աճուրդի հանուած, ծախուած, կամ իրենց պատիւը պահել ուզելնուն համար սպաննուած ըլլալով, այն խոշոր կարաւանները տասանորդուեր էին մինչև անապատ հասնելնին։ Շատեր ալ ինքզինքնին լեռներէ վար կամ ջուրի և հորերու մէջ նետելով անձնասպան եղած էին»։

Խաչատուր ԴԱԴԱՅԱՆ

Դիտվել է՝ 22003

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ