Ես միշտ կարծել եմ, որ Ռուսաստանն ու Հայաստանը դաշնակիցներ լինելու մոտիվացիա ունեն, բայց կա նաև Հայաստանի իշխանության պատասխանատվությունը դաշնակցային հարաբերությունների համար, և այստեղ նույնպես խոսելու բան կա։
Տեսնես, որևէ մեկը հիշու՞մ է, որ ԼՏՊ-ի կողմից Հայաստանում գազամատակարարման կասեցումը սկսվել է ոչ թե 92-ի պատերազմի ընթացքում, այլ՝ 91-ի դեկտեմբերին, սառնամանիք օրով:
ՈՒ՞ր են էն պիկապ քշող սորոսի ծռերի ու արևմտյան դեմոկրատիայի վաստակները, բարելներին, շառլմիշելներին, ֆոնդերլայններին պաշտողներն ու վստահողները…
Դե գնացեք, բացեք ճանապարհը:
1988թ. երկրաշարժն անբուժելի վերք մնաց հայերի համար. ոչ մի վերականգնում, շինարարություն չի կարող փոխհատուցել այն կորուստն ու ցավը, որ բերեց ավերիչ երկրաշարժը:
2024 թ. Հայաստանը Թուրքիայից ներմուծել է 336 մլն ԱՄՆ դոլարի ապրանք, մինչդեռ արտահանումը չի հասել անգամ 0,5 մլն դոլարի:
Անգամ փակ սահմանների պայմաններում իրականացվող հայ-թուրքական առևտրաշրջանառության տվյալները վկայում են՝ Հայաստանն ի վիճակի չէ բալանսավորված տնտեսական հարաբերություններ ունենալ Թուրքիայի հետ:
Չունի դրա ներուժը...