Ականջդ բեր՝ ասեմ

- Հարևան, հլը ականջդ բեր։

- Էլի նոր բան ես իմացե՞լ, Վաղո։

- Էս անգամ՝ ամենակարևոր բանը։

- Դե շուտ ասա։

- Հիշո՞ւմ ես, որ կնիկս էն քպ-ականի կնկա հետ կոֆե էր խմում ու կարևոր բաներ իմանում։

- Հա։

- Էրեկ մի ցնդելու բան ա իմացել։ Դու մի ասա՝ գերագույնը ոչ թե վերջացած մուտիլովչիկ ա, այլ երկիրը շատ սիրելուց ա րոպեն մեկ ստեր դուրս տալիս։

- Էդ ո՞նց։

- Պարզվում ա՝ մեր երկիրը ստերի վրա ա սարքած, ու գերագույնը պիտի օրը մի քսան սուտ ասի, որ հիմքերը պինդ մնան։

- Այ քեզ բան։ Բա որ հանկարծ մի ճիշտ բան ասի, ի՞նչ կլնի։

- Աստված չանի։ Որ օրը շշկռվի ու ճիշտ բան ասի՝ նույն պահին հիմքերը կփլվեն, ու երկիրը կկործանվի։

- Հլը տես, է՛, ու՞մ մտքով կանցներ։

- Բա, դուրս ա գալիս, որ դա անձնազոհ իսան ա․ աշխարհով մեկ իրան խայտառակում ա՝ մենակ թե երկիրը չփլվի։

- Հետաքրքիր բան ես ասում, Վաղո, բայց․․․ մեկ ա՝ էդտեղ մի կասկածելի բան կա։

- Ի՞նչն ա կասկածելի։

- Էդ կոֆե խմող կնիկը քպ-ական ա, չէ՞։

- Դե հա։

- Ուրեմն, հաստատ սուտ ա ասում։

Կարո Վարդանյան

Մեկնաբանություններ