«Եթե մի կես ժամ չեն կրակում, դեռ չի նշանակում, թե պատերազմը վերջացել է»

Օրերս լրատվամիջոցները տեղեկացնում էին, որ Տավուշի մարզի սահմանամերձ գյուղերի ուղղությամբ հակառակորդը կրակոցներ է արձակել: Նման ինֆորմացիաները լարվածություն և խուճապ են առաջացնում հանրության շրջանում: Ինչպե՞ս պետք է տարբերակել ստույգ տեղեկատվությունը ապատեղեկատվությունից: Պաշտոնական ինֆորմացիա նման իրավիճակներում չի՞ տրամադրվում:
Այս հարցով դիմեցինք ՀՀ պաշտպանության նախարարի մամուլի քարտուղար ԱՐԾՐՈՒՆ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆԻՆ:

-Նման միջադեպերի ժամանակ պաշտոնական հաղորդագրություններ լինում են: Բայց քանի որ տեղաբնակներից, ծանոթ բարեկամներից ստացած տեղեկություններն ավելի շուտ են տարածվում, քան պաշտոնական ինֆորմացիան, առաջ են գալիս տարատեսակ մեկնաբանություններ: Ինչքան էլ հորդորում ենք` խուճապի չմատնվել, ապատեղեկատվություն չտարածել, միևնույն է, այսօրվա ազատ լրատվության պտուղները այդ առումով քաղում ենք:
-Իսկ վերջին իրադարձությունները իսկապե՞ս ավելի լուրջ են, հանկարծահաս վտա՞նգ են նախանշում:
-Մեզ համար չկան նման որակումներ: Սահմանի վրա վտանգ միշտ կա:
-Բայց ոչ միշտ են պատերազմի նախանշանների մասին հրապարակումներ լինում:
-Պատերազմը 20 տարի է` չի դադարել, պետք է հասկանանք, որ եթե մի կես ժամ չեն կրակում, դեռ չի նշանակում, թե պատերազմը վերջացել է: Տարվա սկզբին հակառակորդը նույնիսկ ավելի շատ է կրակոցներ արձակել, քան վերջին երեք օրերին, պետք չէ ավելորդ ապատեղեկատվություն տարածել, բայց, միևնույն ժամանակ, պետք չէ խաղաղ ժամանակներում մտածել, թե ամեն ինչ ավարտված է:
-Բոլոր դեպքերում, մարդիկ ուզում են տեղեկանալ` ի՞նչ է կատարվում, պետք է հանրությանը իրազեկել ավելի պրոֆեսիոնալ եղանակով:
-Դրա համար նախ պետք է մարդկանց մասնագիտական որակները բարձրացնել, ամեն մեկը չպետք է զբաղվի այդ թեմայով: Մեզ մոտ հաճախ ի՞նչ է լինում. լրատվամիջոցները ռազմական նշանակություն ունեցող թեմաների լուսաբանումը հանձնարարում են ամենաերիտասարդ ու ամենաանփորձ լրագրողներին, որովհետև երիտասարդներն ավելի հեշտությամբ կգնան մարզեր, սահմաններ: Մինչդեռ նման թեմաները պետք է վստահեն փորձառուներին:

Ճեպազրույցը` Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ