Շահան Նաթալիի նամակը Միսաք Թորլաքյանի մահվան կապակցությամբ (Բոստոն, նոյեմբերի 13, 1968 թ.)

Գիշեր է ուշ, դուրսը՝ քամի, մուժ ու մշուշ, կ՛ըսես, բնութիւնն ալ է տաճկացեր:

Եւ ահա գուժկան հեռագիր մը կը դղրդէ դուռս. «Վրիժակիցը քու՝ Միսաքն ալ չկայ այլևս...»:

Ափսո՜ս, ուրեմն Միսաքն ալ ինկաւ նահատակ, թառ ու թափառ Սև ծովէն մինչև Խաղաղական օվկէանոս:

«Այս ճակատագիրն ի՜նչ սև է, Աստուած...»: Որ Սողոմոնն, Արամն ու Միսաքը Քեմախէն, Կարինէն, Տրապիզոնէն ուրկէ՜ ու՜ր իյնային Ամերիկաներն, օտար փոսի մէջ հողուէին: Ետևները ձգուած վրիժապահանջ ազգ մը նահատակ, ծովերով արիւն, հայրենիք մը աւար, աւեր, վրէժն անոնց դեռ անհատոյց...

Մխիթարանքի բառ կը մնա՞յ:

Ես չգիտեմ ո՛վ զով պիտի մխիթարէ, ե՞ս քեզ, թէ դուք զիս:

Խնդրեմ, շրթներս ձեր շրթներուն մէջ, համբուրեցէք Միսաքին վրիժառու աջին ցուցամատը, փսփսացէք ականջին, անոր հոգին կը լսէ: Կ՛ըսէ Շահան. «Միսա՛ք, դուն ալ լքեցիր զիս, միացար Սողոմոնին, Արամին. ըսէ՛ անոնց, հայասպան դահիճներն հասան մինչև Խաղաղական: Ես մինակ որու՞ դիմեմ, երբ դուք չկաք... Յարութիւն առէք, յայտնուեցէք վերածին Սողոմոնի, Արամի, Միսաքի մէջ»:

Սգակցօրէն՝ ՇԱՀԱՆ:

Խաչատուր ԴԱԴԱՅԱՆԻ Ֆբ էջից

Հեղինակի նյութեր

• Ռուսաստանի և Նոր Նախիջևանի թեմի մասին՝ խիստ համառոտ
• Մեկ գրքում՝ ողջ Թիֆլիսը
• Մտածում եմ, որ զուր չեմ չարչարվում
• «Հիմար» մարդու տարօրինակ առանձնատունը
• Սամվել Կարապետյան․ վերընթաց
• Խրիմյան Հայրիկն ու Թոմաս Էդիսոնը
• Ահարոնյանն ու Ռոմանոսը
• Առաքինություն
• Տերը զորություն տա նրան և հանուն արդարության կալանավորված մյուսներին
• Հայերը Մեքսիկայում
• «Հայերի մեջ առաջին գեներալն էիր, այնինչ ռուսաց մեջ քո նման շատերը կան»
• ՈՒ․ Սարոյեան իր մասին
• Տուժեց նաև Սբ Գևորգ հայոց եկեղեցին
• Սամվել Կարապետյանը՝ Ռուսական ՈՒղղափառ Եկեղեցու (ՌՈՒԵ) բարերար
• Հուդաներ և անաստվածներ
• Եկեղեցու բռնազավթման փորձը
• Նոր մեդալ
• Անհրաժեշտության դեպքում կարող եք կապ հաստատել
• Զուգահեռները թողնում եմ ձեզ
• Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու պատվար Ալեքսանդր Մանթաշյանց

Մեկնաբանություններ