Հիշեք այս դեմքերն ու նրանց անունները։ Թեև նրանց այլևս մոռանալ չի լինի․ Հայաստանի ամոթի և անկման տարեգրության մեջ նրանց անունները դաջվեցին Հայոց սուրբ եկեղեցին ասպատակող թուրք ու մոնղոլ քոչվոր-վայրագների ու անաստված բոլշևիկների կողքին...
«Պապ թագավոր» օպերացիան չստացվեց, ոչ Պապ կա, ոչ թագավոր: Ժողովուրդն էլ հասկացավ, որ հիմա 21-րդ դարն է, Եկեղեցին ոչ մի կերպ չի կարող պետականության սպառնալիք դառնալ, եթե նույնիսկ կառավարվի դրսից...
Յոթ Վերք եկեղեցում տեղի ունեցածը, ինչպես նաև դրան հաջորդած հայտարարությունները, վկայում են, որ իշխանությունը մտնում է հակաեկեղեցական քաղաքականության նոր՝ առավել սրված փուլ...
Ուժայիններով Գյումրիի եկեղեցին գրավելը, արենդայով վերցված տիրադավներով պատարագը, հենց դեկտեմբերի 7-ին գյումրեցիներին վիրավորելը հարյուր հազարավոր մարդկանց մեջ խորքային ծանր մտորումներ են առաջացնում...
Այսօր համաշխարհային քաղաքականությունում քչերն են խելքով փայլում, հատկապես ամերիկյան ֆիլիալներում և հավաքական Արևմուտքի երկրներում՝ տգիտությունն ու անմեղսունակությունն են տիրում այնտեղ...
Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը կրկին հայտարարել է իբրև «Հայաստանից բռնի տեղահանված ադրբեջանցիների վերադարձի իրավունքի» մասին։
Սա խաղաղության օրակարգ չէ...
Ես մի բան եմ ուզում հասկանալ, եթե սա Հայ առաքելական Սուրբ եկեղեցու Բալթյան երկրների թեմի առաջնորդն է, ապա ի՞նչ նպատակով է տևական ժամանակ գտնվում Հայաստանում, յալանչու պես թրև է գալիս Երևանի փողոցներում ու քարշ գալիս նիկոլական հեռուստատեսային տաղավարներում...
Մենք, շատ թե քիչ տանելի ապագա ունենալու համար, պետք է աշխատենք բազմակողմանիորեն հասկանալ հզորների ու թույլերի հարաբերությունների անատոմիան։
Բնականաբար, եթե ուժեղների ու թույլերի հարաբերությունների հետ առնչված երկրորդական հանգամանքները դնենք մի կողմ, ապա այդ հարաբերությունների կայուն ու երկուստեք իմաստալից լինելու համար, ընդհանուր առմամբ, պետք է հավասարակշռություն լինի, մի կողմից, ուժեղի համար թույլի օգտակարության և, մյուս կողմից էլ, թույլի համար ուժեղի կողմից պաշտպանվածության միջև...