Կեղեքումի ճիրաններում

Ո՞վ է տալու պատասխանը

այս դատարկվող չգոյության,

անտանելի այս դառնության,

ուղեղ լլկող խաբեության,

կեղեքումի ճիրաններում

այս տառապյալ անհուսության․․․

Խեղ ու անմիտ խաղերում դաժան

գեհենական հրճվանքն է զոհասեղանի,

անզորի ճիչն է կոծում խելահեղ,

հռհռում է ճամփան կառափնարանի։

ՈՒ հեծեծում է անհուսությունը,

ծանրանում է մորմոքը անսփոփ ցավի,

դարի արյունոտ դատարկության մեջ,

լուսնահաչ ոռնում է ոհմակը գայլի։

(Իսկ հեռվում մնացած քարածոցերում

անհաշիվ դարերի մամռահոտ կա թաց,

ասպարը կորցրած մարտաձիերի

պայտերի զարկ կա հուշերում անանց):

Զուխրա ԵՐՎԱՆԴՅԱՆ

Մեկնաբանություններ