Մտահոգ Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու շուրջ և եկեղեցու ներսում ծավալվող իրադարձություններով՝ վերահաստատում ենք մեր ուխտը՝ հավատարիմ մնալով ուղղափառ վարդապետությանը, ծիսականոնական դրությանը և Սուրբ Թադեի Աթոռի գահակալին՝ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսին, որ «ուղիղ վարդապետությամբ մեզ ուսուցանում է ճշմարտության խոսքը»...
Եթէ նոյնիսկ մնայի վերջին Հայ հոգեւորականը աշխարհում, պիտի մերժեմ հանդիպել գերագոյն դաւաճանի հետ, արիւնոտ ձեռքը սեղմել, նոյն սենեակի պիղծ օդը շնչել, կամ դաւաճանել իմ Տիրոջ՝ Քրիստոսին...
Ո՜վ ամենազոր և անսահմանելի Աստված, իմ հոգու խաղաղության աղբյուր և իմ մարմնի ուժի պահապան, ես կանգնում եմ Քո առջև այսօր լցված հույսով և փառաբանությամբ...
Եկեղեցին Քրիստոսի Մարմինն է (Ա Կորնթ. 12:27, Եփես. 1:22-23; Կող. 1:24), իսկ հավատացյալ մարդիկ՝ այդ մարմնի անդամները: Եկեղեցին հիմնվել է Քրիստոսի կողմից՝ մարդկանց դեպի փրկություն առաջնորդելու համար...
Պատարագի ընթացքում Հայոց Հայրապետի անունը չհիշատակելը հակականոնական է և ապստամբություն նվիրապետական կարգի դեմ։ Սա եկեղեցին թուլացնելու և ներսից պառակտելու փորձ է...
Մենք, շատ թե քիչ տանելի ապագա ունենալու համար, պետք է աշխատենք բազմակողմանիորեն հասկանալ հզորների ու թույլերի հարաբերությունների անատոմիան։
Բնականաբար, եթե ուժեղների ու թույլերի հարաբերությունների հետ առնչված երկրորդական հանգամանքները դնենք մի կողմ, ապա այդ հարաբերությունների կայուն ու երկուստեք իմաստալից լինելու համար, ընդհանուր առմամբ, պետք է հավասարակշռություն լինի, մի կողմից, ուժեղի համար թույլի օգտակարության և, մյուս կողմից էլ, թույլի համար ուժեղի կողմից պաշտպանվածության միջև...