Խարանից դեռ ոչ ոք չի փրկվել ու խուսափել՝ ո՛չ ծնկի գալով, և ո՛չ էլ էքստազի մեջ ընկած գոռալով ու էքստազի հասցնելով: Խնդիրն այլևս այն չէ, թե Փաշինյանը ի՞նչ է ասում, հռչակում կամ առաջարկում: Խնդիրը վաղուց այն է, որ դա ասողը, հռչակողը, առաջարկողը ինքն է, ում ասածը ունի այլևս զրո կշիռ ու զրո վստահություն, որովհետև ռաջարկածն ու հռչակածը բերել է կորուստ, ցավ, դժբախտություն, և այդ առաջարկը, հռչակումը անողը կրկին նա է՝ մի հույսի վաճառական, ով խժռելու է այդ հույսը, երբ ստանա իրենը: Չի ստանալու: Քաղաքականությունը դաժան բան է ուզում ես էքստազի մեջ գոռա կամ ծնկի արի, կամ ձայն մուրա՝ խարանը անմաքրելի է:
Վլադիմիր Մարտիրոսյան