Մի գողացված առաջնության պատմություն

1980 թվի մոսկովյան օլիմպիական խաղերն էին: Ծանրամարտում Խորհրդային Հայաստանը ԽՍՀՄ հավաքականի կազմում ներկայացված էր երկու քաշային կարգում: Թեթևագույնում (մինչև 56 կգ) հանդես էր գալու Յուրի Սարգսյանը, 82,5- ում (միջին քաշ)` Յուրի Վարդանյանը: Որ, ի դեմս վերջինի, ԽՍՀՄ հավաքականը ուներ երաշխավորված ոսկե մեդալ, կասկած չկար, սակայն հանգամանքները կարող էին այնպես դասավորվել, որ նրանից կարող էր առաջ ընկնել մյուս հայ ծանրորդը: Այս փոքրիկ նախաբանը, որ իր այս որակում ավելի շատ միջանկյալ դեր ունի ստորև արվելիք պատմության մեջ, ընդամենը գալիս է լինելու հավաստումը նրա, որ 1983 թվականին աշխարհի հերթական առաջնությունն Երևանում անցկացնելու որոշումը բնավ էլ պատահականություն չէր: Ավելի շուտ այն ծանրամարտի պատմության մեջ հայ տարրի թող որ ինչ-որ մի տեղ ուշացած, սակայն արժանի վաստակի գնահատականն էր լինելու: 

«Հեչ չմտածես, Կարեն Սերոբիչ, ավելի լավն ենք կառուցելու» 

1983-ի Երևանը տենդագին լարվածությամբ էր սպասում ծանրամարտի աշխարհի առաջնությունն ընդունելուն: Ի դեմս նորակառույց մարզահամերգային համալիրի, Հայաստանի մայրաքաղաքն ուներ իսկապես շքեղագույն կառույց: Եղեռնի զոհերի հիշատակին ձոնված կոթողի մերձ հարևանությամբ բազմած Ծիծեռնակաբերդի գագաթին` այն վերընձյուղված հայ ժողովրդի դիմակայելու, ապրելու, արարելու եթե ոչ յուրօրինակ խորհրդանիշն էր, գոնե այդպիսինի հայտ էր: Շքեղ էր համալիրը, այն աստիճան շքեղ, որ, պատմում են, Մոսկվայից եկած հանձնաժողովի բերանը բաց էր մնացել նրա նազենի գեղեցկությունից: Սակայն հանձնաժողովի ապշանքը միայն կառույցի գեղեցկությունից չէր: Այստեղ Երևանը հիմնովին ջանացել էր մարզամրցումային անհրաժեշտ պայմաններին առնչվող բոլոր հարցերում: Կարճ ասած` ոչինչ, ոչի’նչ չկար խանգարող օպերայի փառահեղ տաճարից հետո մայրաքաղաքի երկրորդ հայտագրի իրավունքն ունեցող այս կառույցի առաջին խոշորագույն միջոցառումն ընդունելու, հպարտ ու պատվարժանորեն աշխարհին ներկայանալու համար: Սակայն ուր էր թե ամեն ինչ այդպես անխռով ընթացք ունենար:

Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ

(նյութն ամբողջությամբ կտեղադրվի երեկոյան)

Հեղինակի նյութեր

• Դուք ասում եք՝ մոռանանք Եղեռնը
• Իր հոգու կապույտը փնտրող աղջնակը
• Ցավի իններորդ տարին
• Անտերություն
• ԵՐԱՆԻ ՆՐԱՆՑ, ՈՎՔԵՐ ՕՐՀՆՅԱԼ ԵՆ ԻՐԵՆՑ ԷՈՒԹՅԱՄԲ ՈՒ ԳՈՐԾՈՎ
• Փող չկա, Ծիգրանիկ կա
• Հոգին խաղաղեցնող գույներ
• Արաբական շարքից -3
• Արաբական շարքից -2
• Արաբական շարքից
• Հովհաննես Գալստյանը հաղթել է, ու պիտի ողջունել փաստը
• Մինչդեռ ներսի թուրքը երկիրն էր քնացրել
• Ազատության արբեցնող շունչն ու ստեղծագործողը (Տիգրան Հակոբյան)
• Գիտեմ, որ սիրտ չունեք, բայց թե․․․
• Մշակույթի գլխին կանգնած բորենիները
• «Բարի լույս, հայեր» շարքից
• Էս կողմերի արջը ես եմ
• Շարունակվող լեհական ընթերցումներ
• Մեր հայ-լեհական հարսանիքը
• Խորը ծալքէջերով դյութական Պոլիսը

Մեկնաբանություններ