18.09.2025|
10:23
(պարզապես կարդացե՛ք իմ Երկրի պատմությունը, 1-ին մաս)
Վերջին օրերն էին. ոչ թե աշխարհի, ավելի ճիշտ՝ իմ աշխարհի։ Մարդիկ ասես վազելով էին գնում, բայց իրար երբեք չեն հրմշտում՝ միմյանց տեղ զիջելով՝ մեծի և փոքրի հանդեպ ուշադիր։ Դեռ մեր քաղաքն էր, մեր հարազատ փողոցները, մեր խնամքով շարված սալաքարերը, ուր կարող ես առանց փոշոտվելու վտանգի նստել, շունչ քաշել...