Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո, ընդհուպ մինչև Ստալինի մահը, ԽՍՀՄ-ի գաղութներում մի գործընթաց էր ընթանում, որը կրում էր «Сучья война» անվանումը:
Ուրեմն, կոնֆլիկտի մի կողմը` «սուկաները», այն դատապարտյալներն էին, որոնք լավ հարաբերություններ ունեին գաղութի տնօրինության հետ և իբր ցանկանում էին ուղղվել, նորմալ կյանքով ապրել: Մյուս կողմը` օրենքով գողերն էին, որոնց ապրում էին գողական օրենքներով և բացառում էին պետության որևէ կառույցի հետ համագործակցությունը:
Այդ պատերազմի ընթացքում «սուկաներից» և օրենքով գողերից շատերը սպանվեցին: Ի վերջո, ԽՍՀՄ բարձր ղեկավարությունը հասկացավ, որ, մեծ հաշվով, «սուկաներն» ու օրենքով գողերը նույն նպատակներն են հետապնդում, իսկ նմանօրինակ պատերազմներն էապես իջեցնում են գաղութներում արտադրական առաջընթացի ցուցանիշները և պետական մակարդակով առանձնացրեց «սուկաներին» և օրենքով գողերին:
Կարծում եմ կգա այն օրը, երբ աշխարհի գերտերությունները, ԽՍՀՄ-ի գաղութների օրինակով, ի վերջո, կտեսնեն «Сучья война» անվանմամբ «պատերազմի» բացասական կողմերը և «սուկաներին» ու օրենքով գողերին կառանձնացնեն տարբեր գաղութներում:
Աշխարհը պետք է երկբևեռ լինի: Դրան այլընտրանք չկա: «Սուկաներն» ու օրենքով գողերը չեն կարող միասին ապրել:
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ