...թե «Իմ քայ­լը» Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի` Կա­պա­նից ար­ձա­կած հրո­վար­տա­կի` ընդ­դեմ Հրայր Թով­մա­սյան, «ան­հա­մա­չափ» գր­չա­յին հար­ված, լսել է Ստե­փա­նա­վա­նում, երբ «է­լի­տան» մաս­նակ­ցում էր Սու­րեն Պա­պի­կյա­նի հո­րեղ­բոր հո­գե­հան­գս­տի ա­րա­րո­ղու­թյա­նը:

...թե Ար­ցա­խում կա­յա­նա­լիք նա­խա­գա­հա­կան ընտ­րու­թյուն­նե­րին ըն­դա­ռաջ, երբ քն­նարկ­ման հիմ­նա­կան թե­մա­նե­րը պետք է լի­նեին Ար­ցա­խի ավ­տան­գու­թյան քն­նար­կում­նե­րը, վե­րած­վել են Հա­յաս­տա­նի նախ­կին իշ­խա­նու­թյուն­նե­րից ա­ռա­վե­լա­գույնս ա­ռանձ­նա­նա­լու, մե­ղադ­րանք­ներ հն­չեց­նե­լու, նո­րօ­րյա իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին քծ­նե­լու-սի­րա­շա­հե­լու մր­ցույ­թի։

...թե իշ­խա­նու­թ­յուն­ներն ա­մենևին չեն ու­զում, որ մար­տի 1-ի գոր­ծը բա­ցա­հայտ­վի։ Չեն ու­զում, ո­րով­հետև հի­շ­յալ «գործ»-ում բա­վա­կա­նին «մութ է­ջեր կան» նաև ի­րենց վե­րա­բե­րող։ Եվ բա­ցա­ռա­պես դրա­նով է պայ­մա­նա­վոր­ված, որ նախ­կին գլ­խա­վոր դա­տա­խազ, բո­լոր ժա­մա­նակ­նե­րում «գորշ կար­դի­նա­լի» հա­մա­րում ու­նե­ցող Աղ­վան Հով­սե­փ­յա­նին իշ­խա­նու­թ­յուն­նե­րը մա­տով ան­գամ չեն կպ­չում։

...թե երկ­րորդ նա­խա­գահ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի ա­պօ­րի­նի կա­լան­քի, խա­փան­ման մի­ջո­ցը փո­խե­լու հայտ­նի հայ­տա­րա­րու­թյու­նը ստո­րագ­րե­լու հա­մար նրա ա­ջա­կից­նե­րը դի­մել են նաև Ար­թուր Ջա­նի­բե­կյա­նին ու Գա­րիկ Մար­տի­րո­սյա­նին` «Comedy club»-ի մա­սով, որ­պես­զի «քլա­բի» տղեր­քը ևս միա­նան այդ «կոն­դա­կին»։

...թե Նի­կոլն իր իշ­խա­նու­թ­յու­նը պա­հե­լու հա­մար պատ­րաստ է ցան­կա­ցած քայ­լի, մինչ ի մահ` պայ­քա­րի, ան­գամ ընդ­դի­մա­դիր­նե­րի մի ստ­վար մա­սին բան­տե­րը լց­նե­լու, երկ­րի շա­հե­րը ոտ­նա­տակ տա­լու, բո­լո­րին աս­ֆալ­տին «փռած» պա­հե­լու հաշ­վին:

...թե Դա­վիթ Ա­փո­յա­նին բեր­ման են­թար­կե­լու օ­պե­րա­ցիան կազ­մա­կերպ­վել էր ԵՊՀ պրո­ռեկ­տոր Ար­թուր Իս­րա­յե­լյա­նի մի­ջո­ցով, ո­րը ԿԳՄՍ նա­խա­րար Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի ըն­կերն է, նրա աչքն ու ա­կան­ջը` ԵՊՀ-ում:

...թե իշ­խա­նու­թ­յուն­ներն աշ­խա­տում են ա­մեն ինչ ա­նել, որ ԱԱԾ նախ­կին պետ Ար­թուր Վա­նե­ց­յա­նը չակ­տի­վա­նա, «Օ­վեր­տո­նի պա­տու­հան­նե­րից» զա­նա­զան կար­ծիք­ներ են դուրս նե­տում. այն է` Փա­շի­ն­յանն ու Վա­նե­ց­յա­նը պայ­մա­նա­վոր­ված են խա­ղում, որ Ռու­սաս­տա­նին ա­հա­վոր դուր չեն գա­լիս Վա­նե­ց­յա­նի «խա­ղե­րը», քան­զի ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թ­յան նախ­կին պե­տի քա­ղա­քա­կա­նու­թ­յամբ զբաղ­վե­լը գաղտ­նի նոն­սենս է:

...թե ա­մեն իշ­խա­նու­թյուն իր օ­լի­գարխն ու­նի։ ԼՏՊ-ի­նը Խա­չա­տուր Սու­քիա­սյանն էր, Քո­չա­րյա­նի­նը` Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նը, Սերժ Սարգ­սյա­նի­նը` բո­լո­րը, իսկ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի­նը` «ճկուն-ճա­պուկ» Սամ­վել Ա­լեք­սա­նյա­նը։

...թե ա­ռա­ջի­կա­յում կա­ռա­վա­րու­թյան ռեբ­րե­դինգ տե­ղի կու­նե­նա, սա­կայն Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը կանգ­նած է ան­լու­ծե­լի դի­լե­մա­յի ա­ռաջ` որ­տե­ղի՞ց վերց­նել կադ­րեր: Կադ­րա­յին «աշ­խար­հագ­րու­թյու­նը» մեծ չէ` նրա թիմն ա­պա­ցու­ցել է, որ դի­լե­տանտ ու ան­մեղ­սու­նակ է։

...թե Քո­չա­րյա­նի գոր­ծով վե­րաքն­նի­չի դա­տա­վոր Մխի­թար Պա­պո­յա­նի ին­քա­բա­ցար­կը բա­վա­կա­նին եր­կար պատ­մու­թյան ար­դյունք է: