The Financial Times-ն անդրադարձել է Ադրբեջանի ղեկավարությանը, բնակչությանն ու Լեռնային Ղարաբաղի հարցին՝ նավթի գների անկման համատեքստում:
«Նավթի բումի վերջանալու հետ Ադրբեջանի նախագահը հայտնվել է անհայտի տիրույթում» անդրադարձում թերթը գրում է, որ եթե աշխարհում որևէ ղեկավար վեր է բարձրացել նավթի բումի ալիքին, դա Իլհամ Ալիևն է եղել: 2003-ին նա իշխանության եկավ, երբ նավթի գները նոր-նոր սկսել էին բարձրանալ: Հաջորդ տասնամյակում նավթի գները թույլ տվեցին Բաքուն վերածել կասպյան Դուբայի, որոշակի բարեկեցություն ապահովել և երևալ միջազգային թատերաբեմում: Սակայն այժմ Ադրբեջանի նավթային բումը երերացող դադարի մեջ է, և մի քանի ամիս ժխտելուց հետո, թե նավթի գնի անկումը կազդի իրենց վրա, իշխանությունները մեկ երրորդով «խորտակեցին» մանաթը: Այժմ այս փոփոխությունը մեծագույն մարտահրավերն է, որ երբևէ ունեցել է Ալիևը՝ ոչ միայն ժողովրդի բողոքի ցույցերը, որը Ադրբեջանի պես ավտոկրատ երկրում հազվադեպ է հանդուրժվում, այլև էլիտայի դժգոհությունը: Իշխանությունն Ադրբեջանում երերացել է: Մինչ այժմ Ալիևի դերը էլիտային հավասարակշռության վիճակում պահելն էր: Իսկ այժմ նվազող նավթաֆինանսական ռեսուրսների պայմաններում ցնցումների մեջ է նաև ադրբեջանական էլիտան, օլիգարխները՝ անհանգստացած: Փորձագետներից Թոմաս դե Վաալը կարծիք է հայտնում, որ Ադրբեջանում պատրաստ չեն նրան, ինչ հաջորդելու է այս իրավիճակին: Իսկ խաղադրույքները բարձր են: Ադրբեջանի ներսում ցանկացած ապակայունացում կարող է սպառնալ Եվրոպայի էներգամատակարարման հիմնական աղբյուրներին և անկանխատեսելի հետևանքներ ունենալ Հայաստանի հետ Լեռնային Ղարաբաղի հարցում չմարող հակամարտության վրա: