Նիկոլի կողմից վարվող արտաքին քաղաքականությունը, ինչպես բազմիցս եմ ասել, կառուցվում է հետևյալ տրամաբանությամբ. ձեռք է բերում հակահայկական պայմանավորվածություններ, որն աղետ է, հետո ամեն գնով խախտում է ձեռք բերած պայմանավորվածություններն ու գցում է ժողովրդին նոր աղետներրի մեջ:
Ո՞ր մի դրվագը հիշատակեմ, սկսած Ալիևից երկու տարի խնդրելուց, որի մասին վարջինս հայտարարեց 44-օրյա դավադրությունից մի քանի օր առաջ, վերջացրած՝ հոկտեմբերի 10-ի հրադադարի խախտմամբ:
ՈՒ այս ամենը, բնականաբար, տեղի է ունենում փողով հայրենասերների, ընդդիմություն աշխատողների հայհոյանքների, անեծքների, վայրահաչոցների ֆոնին:
Հետաքրքիր է. անխոչընդոտ ճանապարհի պարտավորության մասին նո՞ր են իմանում:
Դրանցից քանի՞սն է վաղը գնալու Պապիկյան Սուրիկի ու Ասրյան Էդուարդի ենթակայութան տակ Սյունիքը պաշտպանելու, հը՞: Ընդհանրապես, դրանցից քանի՞սն է ծառայել ՀՀ ԶՈՒ-ում:
Հետո ասեմ, թե ինչ է լինելու. Սյունիքն ամբողջությամբ կորցնելուց, հազարավոր նոր զոհեր տալուց մի քանի օր անց դուրս են գալու Երևանի փողոցներ ու պահանջելու են Նիկոլի հրաժարականը: Սկսվելու է աթոռակռիվը:
ՈՒ դա տեղի է ունենալու այնքան ժամանակ, մինչև ԱԱԾ-ից վերջիններիս տոկերը չանջատեն:
Իսկ ամենավերջում կսկսվի նոր զոհերի շիրիմների ֆոնին հարցազրույցներ տալու, երկու ծաղիկ դնելու, նկարվելու ու հրապարակելու ամոռալ գործընթացը:
Արթուր ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄՅԱՆ
Հ.Գ.
Տուն ու հայրենիք կորցնելուց ավելի ծանր բան կա` նույն երկրում սրանց պես բոզերի հետ ապրելը: