Իրանը փաստացի վերահսկողություն է հաստատում, այսպես կոչված, «Զանգեզուրի միջանցքի» նկատմամբ՝ գրում է Sepah Pasdaran-ի թելեգրամյան ալիքը։ «Այս երթուղին ոչ միայն ամրապնդում է Թեհրանի դիրքերը, այլև լուրջ խոչընդոտ է ստեղծում Սյունիքում հենարան ձեռք բերելու ՆԱՏՕ-ի կամ Իսրայելի ցանկացած փորձի համար. նախքան Հայաստան անցնելը, նրանք ստիպված կլինեն բախվել Իրանի հետ»,- գրում է ալիքը։               
 

Տխուր էի, բայց հոգուս մի փոքրիկ անկյունում ուրախ, որ մեր այս երկիր կոչված աբսուրդում դեռևս մարդիկ կան

Տխուր էի, բայց հոգուս մի փոքրիկ անկյունում ուրախ, որ մեր այս երկիր կոչված աբսուրդում դեռևս մարդիկ կան
06.03.2025 | 06:55

Երթուղայինով տուն եմ վերադառնում, այսինքն այնտեղ, որտեղ հայրենազուրկս ապրում եմ ընտանիքով։ Լեփ-լեցուն «գազելում» ազատ տեղ չկար։ Նստածների մի մասը ջահելներ են։ Հանգիստ ու անտարբեր նստած են կամ հեռախոսով լուրջ զբաղված, որ «չնկատեն» կողքներին կանգնած տարեցներին։ Վերջում նստած ինձնից տարիքով մի տղամարդ վեր կացավ ու տեղը զիջեց ինձ։ Չէի համաձայնում, բայց մտածեցի, որ հաջորդ կանգառում իջնելու է, ու նստեցի։ Հաջորդ և մյուս կանգառներում էլ չիջավ։ Վատ էի զգում։ Դիմեցի առջևում նստած մի կնոջ, որ ձեռքիս գումարը փոխանցի վարորդին` տոմսի համար, որպեսզի ի երախտագիտություն, տամ տղամարդուն։

- Չէ, ի՞նչ եք անում, պետք չի,- ասաց նա։

Ո՞նց կռահեց, որ իր համար եմ ուզում տոմս վերցնել...

Երբ երթուղայինից միասին իջանք նույն կանգառում, մեզնից առաջ էր ու ինքը վճարեց իմ ու կնոջս փոխարեն։ Պարզվեց մեր վերևի հարևանն էր` Սարգիսը։ Չէի ճանաչել։ Ու ինքն էլ արդեն հասկացել էր, որ իրեն չէի ճանաչել։

Զրուցելով շարժվեցինք տուն։ Տխուր էի, բայց հոգուս մի փոքրիկ անկյունում ուրախ, որ մեր այս երկիր կոչված աբսուրդում դեռևս մարդիկ կան...

Վարդգես ՕՎՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2834

Մեկնաբանություններ