Նորից հունիս,
մի նոր ամառ,
նույն կանաչն է
նույն ծառերը,
երկնի շուրթը
կտցահարող թռչունների
նույն խաղերը:
Նորից ամառ,
մի նոր հունիս,
նույն արևն է,
նույն լուսինը,
հավերժության հեռուներից
աչքով անող
նույն աստղերը:
Ոչինչ, ոչինչ չի փոխվել,
նույնն է, նույնն է, նույնը,
ես եմ կորցրել միայն
անցած տարվա հունիսի
կրակոտ ու հրացոլք,
խենթորեն տաք
գույնը:
Լիլի Մարտոյան
01.05.2016