Սեպտեմբերի 11-ը ծանր ստացվեց Հայաստանում, ոմանք երեքշաբթիի սկանդալն անվանեցին «փոքր ահաբեկչություն», «հարձակում պետության վրա», «դավադրություն», ոմանք անկեղծորեն զարմացան, ոմանք հրճվանքով չարախնդացին:
Օրերս Պետդումայի ԱՊՀ գործերով հանձնաժողովի նախագահ Լեոնիդ Կալաշնիկովը հաղորդեց, որ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը սեպտեմբերի 25-ին կմեկնի Բաքու: Տեղեկությունը հաստատեց նախագահի միջազգային հարցերով խորհրդական Յուրի Ուշակովը:
Փաստացի`Կարգին Հայկոն կարգին դերասան չդարձավ, բայց կարգին գուշակի դերը ստացվում է: Կամ էլ իբրև քաղաքապետի թեկնածու նրա բախտը բոլորովին չի բերում` վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն անընդհատ գալիս ու նրա ընտրարշավը վերածում է սեփականի:
Երբ սեպտեմբերի սկզբին` Թեհրանում Իրանի, Ռուսաստանի, Թուրքիայի նախագահների հանդիպման նախօրեին, թուրքական Sözcü թերթում Զեյնաբ Գյուրջանլին գրեց, որ «Անկարայում խոսում են Նախիջևանում ռազմաբազա բացելու նախապատրաստությունների մասին», միանգամից բազում հարցեր ծագեցին:
Ի՞նչ իմացանք «Իմ քայլի» երեկվա առաջին հանրահավաքից, որի մեխը վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի ելույթն էր: Որ երևանցին պարտադիր պետք է ընտրի հեղափոխական Հայկ Մարությանին, որովհետև մյուսները հակահեղափոխական են:
«Զրոյական արդյունքը» այն բանի հետևանքն էր, որ Քավանոն չկարողացավ վաղօրոք նախազգուշացնել Ջորջ Բուշ Կրտսերին, որ Ռուսաստանը և Ֆրանսիան հակված են պաշտպանելու Արցախի հարցի կարգավորման վերաբերյալ Իրանի որոշ պահանջները:
Այս շաբաթ ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը, ամեն ինչից դատելով, նորից է փոխել վերաբերմունքը սիրիական կոնֆլիկտին` նա նախազգուշացրեց Բաշար Ասադին, Ռուսաստանին ու Իրանին, որ սիրիական կառավարական զորքերի հարձակումն Իդլիբում ապստամբների վրա կվերաճի հումանիտար աղետի:
Մինչ աշխարհն իր քաղաքական ըմբռնումներում որոնում է նոր Հայաստանի հետ հարաբերվելու ծածկագիրը, Հայաստանում կա լրահոսի երկու ընկալում: Ոմանք ունեն կայուն կարծրատիպեր և օրվա իրադարձությունները տեղավորում են իրենց պատկերացումների դարակներում:
«Բոլոր մարդասպանները պետք է պատասխանատվության կանչվեն, թալանվածը՝ մինչև վերջին լուման, պետք է վերադարձվի ժողովրդին: Ուրիշ տարբերակ պարզապես չկա»,- իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը:
Հայաստանը կտրել Ռուսաստանից ու Իրանից (հյուսիս-հարավից) և տեղավորել Չինաստանից Եվրոպա (արեելք-արևմուտք) աշխարհատնտեսական առանցքում չի հաջողվելու, չնայած Հայաստանն իր կողմից ամեն բան արել է դրա համար. 2018-ին բեմականացրել է թավշյա հեղափոխություն, տուրք է տվել թուրքական պահանջներին` հրաժարվելով Արցախից, խոստացել է Սյունիքով անցնող ճանապարհը վերապատվիրակել...