Ձյուն-տոմս-քաղաքապետարան-բնակչություն հակամարտության մեջ ամենակարևոր հատվածը բաց ենք թողնում։

Հայաստանի «արևմտամետները» ամերիկամետներ չեն, դեռևս եվրոպամետներ են:

Պարտադիր պետք է ձյու՞ն գար, որ ապացուցվեր՝ ի վիճակի չէ քաղաք կառավարելու: Պարտադիր պետք է տրանսպորտ թանկացնե՞ր, որ ապացուցվեր՝ կատարյալ ունակ չէ մտածված ու մշակված ռեֆորմ իրագործելու:

«Միասին» շարժումն իր տարակուսանքն ու դատապարտումն է հայտնում հասարական - քաղաքական գործիչ Էդգար Ղազարյանի դեմ հարուցված անըմբռնելի քրեական գործի առիթով։ Իր ընդդիմադիր, հաճախ ծաղրահումորային, բայց մշտապես գրական լեզվի բառապաշարի սահմաններում քննադատությամբ հայտնի Էդգար Ղազարյանին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ ՔրՕր-ի 490 հոդվածի 2-րդ մասով, այսինքն՝ դատավորի, դատախազի, քննիչի, քննչական մարմնի ղեկավարի, հետաքննության մարմնի, փաստաբանի, ներկայացուցչի, փորձագետի կամ հարկադիր կատարողի մասին արատավորող կամ նշված անձանց իրավունքներին ու օրինական շահերին այլ վնաս պատճառող տեղեկություն հրապարակելը կամ նշված անձանց գույքը ոչնչացնելը կամ վնասելը` կապված նրանց օրինական ծառայողական կամ մասնագիտական գործունեության հետ։ Սույն ենթակետով հանցանքը «պատժվում է ազատության սահմանափակմամբ` մեկից երեք տարի ժամկետով, կամ կարճաժամկետ ազատազրկմամբ` մեկից երկու ամիս ժամկետով, կամ ազատազրկմամբ` երկուսից հինգ տարի ժամկետով»: Դատարանում արդեն ներկայացվել են Էդգար Ղազարյանի ընդդիմադիր ելույթներից աչառու կտրատված ինչ-ինչ հատվածներ։

Ռուբեն Սևակը 20-րդ դարասկզբի արևմտահայ նշանավոր բանաստեղծներից է: Նա ապրում ու ստեղծագործում էր մի ժամանակաշրջանում, երբ հայ ժողովուրդը գտնվում էր ոչ միայն քաղաքական-սոցիալական ճնշման տակ, այլև կանգնած էր ֆիզիկական բնաջնջման` հայաջնջման սարսափի առաջ:

Կա՝ Հհայաստանցի- Հայաստանի Հայ... ԱրցախաՀայ, ՖրանսիաՀայ, ԻրանաՀայ, ԱմերիկաՀայ, Ռոսաստանա Հայ... Խոսքս ազգային պատկանելիության մասին է, ոչ թե քաղաքացիության:

Ուրեմն, Հայաստանում գործում է «Սպառողների իրավունքների պաշտպանության մասին» օրենքը: Լավն է այն, թե վատը էական չէ: Օրենքը գործում է, հետևաբար` համապատասխանում է ՀՀ Սահմանադրությանը:

Սիրեք գործով հագեցած կյանքը: Այն ուրախությամբ է լցված: Սիրում եմ ձեզ և հրամայում, որ ուրախ լինեք:

Գոհանամք զՔէն, Տէր Աստուա՛ծ մեր, որ երեւելի լուսով Քով զուարճացուցեր զամենայն արարածս Քո, իսկ իմանալի լուսով պատուիրանաց Քոց զամենեսեան լուսաւորեցեր զհաւատացեալս ի Քեզ:

Պարզվում է, իզուր է մեր զարմանքը, թե այսքան «քվուր ուտել», այսքան անեծքի արժանանալ չի լինի, մարդը չի դիմանա, իրեն «խարա- կիրի» կանի, կամրջից վայր կնետվի, կխելագարվի, ինֆարկտ կամ ինսուլտ կստանա, մի խոսքով, լավ վերջաբան չի ունենա, եթե նույնիսկ այդ «քֆուրներն ուտելուց», աեծքներին արժանանալուց առաջ մի փութ յուղ ու մեղր է կերել (մեր ժամանակներում յուղ ու մեղրի փոխարինիչն ահռելի գումարներն են) պրոֆիլակտիկայի համար կամ առանց այդ նպատակին հետամուտ լինելու: Դե, հա, մարդը չի դիմանա, բայց…