Գիտեք, որ մանկահասակ երեխան երբ ինչ-որ խնդիր ունի, ասենք, փորն է ցավում, ականջն է ցավում, ատամ է հանում կամ ուղղակի անհանգիստ է, սկսում է լաց լինել։ Իսկ երեխայի լացը կտրելու համար մեծերը հաճախ ոչ թե լացի պատճառն են փորձում հասկանալ ու լուծել, այլ ամեն կերպ շեղում են երեխայի ուշադրությունը տարբեր հնարքներով։ Թռվռում են երեխայի շուրջբոլորը, լեզու են հանում, բլբլում են։ Մեծերի մի մասը բլբլում է, մյուս մասը արձագանքում է այդ բլբլոցին։ Ինչ-որ անիմաստ բեմադրություն են անում, իրար հրմշտում, գոռգռում։ Մի խոսքով, ամեն տեսակի կապիկություն անում են, որ գոնե մեկ վայրկյան երեխան մոռանա իր խնդրի մասին, դադարի լաց լինել ու ժպտա։ Հաջորդ վայրկյանին ուրիշ կապիկություն են անու` երեխային կրկին շեղելու համար։

1978 թվականն էր: Բժշկական ինստիտուտի չորրորդ կուրսի մի քանի ուսանողներով ամռանը պրակտիկա էինք անցնում այն ժամանակվա Չեխոսլովակիայի Բրատիսլավա քաղաքում։ Առաջին օրը Բրատիսլավան մռայլ քաղաքի տպավորություն թողեց։ Տեղատարափ անձրև էր։ Հանրակացարանի պատուհանից երևում էր Դանուբը։ Ինչքա՛ն գեղեցիկ էր գետը անձրևի տակ։ Անձրևն ու Դանուբը մրցում էին իրար հետ։ Երբ արեևը դուրս եկավ, հասկացանք, որ Բրատիսլավան այդքան էլ մռայլ չէ։ Զբոսնելիս սլովակ մի անծանոթ տղա աղջիկներիս վարդեր նվիրեց։ Պարզվեց, որ Երևանում ընկերուհի է ունեցել և շատ է սիրում հայ աղջիկներին։ Այդ կարմիր վարդը շատ երկար պահպանեց իր թարմությունը՝ հայ աղջկա վարդը:

Հայրենիքի համար նահատակված հերոսի հոր՝ Գարիկ Գալեյանի հանդեպ իշխանության խամաճիկ դատավոր Մասիս Մելքոնյանի ու քննիչների միջոցով իրականացրածը ստորագույն քայլ էր՝ ուղղված լռեցնելու բոլոր այն հերոսածին ծնողներին, ովքեր իրենց արդարացի պահանջն էին բարձրաձայնում՝ պատժել իրենց որդիների կանխամտածված սպանության մեջ գլխավոր մեղավորին և մնացած մյուս մեղսակիցներին։

Ողջ աշխարհը Աստված տվեց սատանին, իսկ աղքատին` իմաստության մատանին:

Իսրայել պետությունը սուրհանդակներ (messengers) է ուղարկում աշխարհի բոլոր բանտերը` տեր է կանգնում նույնիսկ քրեական, զազրելի հրեա հանցագործներին, ամոքում, սրբում, օգնում, որ իր ազգակից տականքն էլ արժանապատիվ մեռնի, նույնիսկ եթե այլ երկրի քաղաքացիներ են։

Օրինակ, ինչ-որ մեկի տավարությունը կարող է դառնալ մեկ այլ ինչ-որ մեկի երջանկություն: Հարցը խեղճ Կանադայի մասին է, որի վրա աչք ունի Դոնալդ Թրամփը:

Աղոթիր ամեն օր, որ քո հավատքը ավելանա: Հավատքը Իմ պարգևն է:

Ի մերձենալ երեկոյիս համաբառնամք զձեռս մեր ի սրբութիւն, զոր ինչ մեղաք այսօր խորհրդով, բանիւ կամ գործով՝ ի յանկողինս մեր զղջանալով, խոստովան լինելով զգաղտնիս սրտից մերոց ծածկագիտիդ Աստուծոյ, յուսալով յողորմութիւն Քո: Եւ մեք միաբան գոչեսցուք. յիշեա՛ զմեզ, Տէ՛ր, յորժամ գաս արքայութեամբ Քով, եւ ողորմեա՛ մեզ:

Հայ ձեռներեցների ասոցիացիայի» և «Տաշիր» ընկերությունների խմբի նախագահ ՍԱՄՎԵԼ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆՆ աջակցություն է հայտնել հայ քաղբանտարկյալներին և կոչ արել միավորել ջանքերը նրանց աջակցելու համար:

Բաքվի շինծու դատավարությունները, որոնց անգամ ակնարկ չկա վերջերս աղմուկ հանած հայ-ամերիկյան կանոնադրության մեջ, ռազմագերիներին և ռազմաքաղաքական գործիչներին վերաբերում են այնքանով, որքանով յուրաքանչյուր հայ մարդու՝ անկախ անցյալում ունեցած ու ներկա դիրքից, հայացքներից և ցանկացած այլ հատկանիշներից: