«Իսկ ես ամենայն հայոց բանաստեղծն եմ»

1923 թ. մարտի 23

Հովհաննես Թումանյանը 1915 թ. Թիֆլիսից էջմիածին է գալիս՝ Արևմտյան Հայաստանի զանազան գավառներից հավաքված և սովից ու հիվանդություններից մեռնող հազարավոր հայ գաղթականներին օգնելու համար: Կարիք է լինում վանքին պատկանող ինչ-որ տուն տրամադրել գաղթականներին:

Թումանյանն այդ խնդրով անձամբ դիմում է կաթողիկոսին: Կաթողիկոսը հրաժարվում է նորակառույց շենքը տալ գաղթականներին՝ որպես ապաստարան:

Վրդովված Թումանյանն իր դժկամությունն է արտահայտում կաթողիկոսին՝ նրա մերժման համար և գաղթական երեխաներին տեղավորում է նորակառույց վեհարանի շենքում:

Կաթողիկոսը զայրանում է՝ և իր մոտ է կանչում բանաստեղծին:

-Հիշեցե՛ք, պարո՛ն Թումանյան, որ ես Ամենայն Հայոց կաթողիկոսն եմ, ասում է դժկամ կաթողիկոսը:

-Իսկ ես ամենայն հայոց բանաստեղծն եմ, -պատասխանում է նրան Թումանյանը:

Թեհմին ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ