Երբ մարդ հետագիծ չունի կամ նրա անցյալը սոսկ ամբողջանում է ստելով ինքնահաստատվելու և շուրջբոլոր ատելություն տարածելու դատարկաբանությամբ, անհնար է նմանից ակնկալել ողջախոհ ու արդյունավետ քայլերի հաջորդականություն: Այդպիսինին ոչ միայն պետք է մերժել, այլև թույլ չտալ ժողովրդի և պետականության անունից խոսել:
Ցավոք, մեզ մոտ ժողովրդի և պետականության անունից ավելի բարձրագոչ ու հպարտ արտահայտվում են նրանք, ովքեր ոչ միայն չունեն որևէ մնայուն դրական հետագիծ, այլև պետություն ստեղծելու, պաշտպանելու և այն կայացնելու ճակատագրական պահին կամ թաքստոցում էին կամ՝ դեռևս չծնված:
Ճանապարհ անցած և հետագիծ ունեցող անհատների համար որքան էլ դժվար, բայց, միևնույն է, անպատվաբեր է նմաններին հանդուրժելը:
Սենոր Հասրաթյան