Հիմա արդեն պարզ է, որ Իրանի նախագահ Էբրահիմ Ռայիսին տեղափոխող ուղղաթիռն, արդեն ամպերի մեջ մտնելուց հետո, կամ ՌԷՊ միջոցի ազդեցությամբ ամբողջ էլեկտրոնիկայի, ավիոնիկայի շարքից դուրս գալու հետևանքով կորցրել է կառավարումը, վայր ընկել ու ջախջախվել, կամ Իսրայելի կողմից խոցվել է լազերային զենքով, ինչի դեպքում, ի տարբերություն հրթիռով խոցվելու, դժվար կամ, միգուցե, անհնար է պատճառը հայտնաբերել, ապացուցել, կամ էլ կործանվել Ադրբեջանից թռիչքից դեռ առաջ սկզբնավորված դիվերսիայի հետևանքով:

Բիզնեսի նման, որտեղ օր-օրի ծլում ու ծաղկում են նորանոր արհեստականորեն ստեղծված նոր ուղղություններ, որոնց միակ նպատակը փող սարքելն է, նույնը տեղի է ունենում նաև քաղաքականության մեջ, որտեղ էլ նպատակը աշխարհը կառավարելն է։

Իրանի նախագահ Էբրահիմ Ռայիսին, արտգործնախարար Հոսեյն Ամիր Աբդոլլահիանին և ԻԻՀ մի շարք այլ բարձրաստիճան պաշտոնյաների տեղափոխող ուղղաթիռի կոշտ վայրէջքի վերաբերյալ մայիսի 19-ին առաջին տեղեկությունների հրապարակումից ընդամենը մի քանի ժամ հետո, երբ դեռ նույնիսկ ուղղաթիռը գտնված չէր, հայտնի չէին անգամ տեղեկություններ Իրանի նախագահի ողջ մնալ- չմնալու, ընդհանրապես ուղղաթիռում գտնված անձանց վիճակի վերաբերյալ, տողերիս հեղինակը կանխազգալով Իրանի նախագահի և մյուսների զոհվելը, «Ֆեյսբուք» սոցիալական ցանցում «Ինչու է կոշտ վայրէջք կատարել կամ վթարվել Իրանի նախագահ Էբրահիմ Ռայիսի ուղղաթիռը» վերտառության ներքո կատարեց հետևյալ գրառումը.

Մայիսի 26-ին ընդառաջ ֆիքսեք հետևյալը: Իրականում մենք դիտարկում ենք Փաշինյանի անկումն ու մայրամուտը, բոլոր առումներով, քաղաքականից մինչև բարոյական...

Եթե փորձենք հնարավորինս ճիշտ ձևով բնութագրել այսօրվա մեր հասարակության կյանքը, ապա, թվում է, որ այդ նպատակի համար «պարզունակություն» և «մակերեսայնություն» բառերն ամենից հարմարն են...

Ժամանակակից աշխարհում գործերի վիճակը շատ թե քիչ ճիշտ գնահատելու և գոյաբանական տեսակի որոշումներն ավելի հիմնավորված դարձնելու համար առաջին հերթին պետք է հասկանալ մարդկության պատմության հիմնական տենդենցները։

Սովորաբար մարդիկ ապրելու նպատակով տեղափոխվում են մի տեղից մի այլ տեղ՝ կյանքի ավելի լավ պայմաններ գտնելու նկատառումներով։

Հայաստանի և հայերիս թիվ 1 ներքին թշնամին՝ վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող Նիկոլ հայադավը, իր ոհմակի հետ միասին, շարունակում է պետական դավաճանությամբ Ադրբեջանին հայկական բնակավայրերի, Հայաստանի տարածքների հանձնման գործընթացը: Ինչպես արդեն նշել ենք, նա պետական դավաճանության մեջ, որպես հանցակիցներ, ներքաշել է նաև հայ ոստիկանի համազգեստ հագած ենիչերիներին և Հայաստանի արդարադատության նախարարության համապատասխան պաշտոնյաներին:

Միջագետքի քաղաքակրթական դերի գնահատման ժամանակ պետք է խորապես հաշվի առնել այն հանգամանքը, որ նման քաղաքակրթական առաջընթացը պետք է դիտարկել Հայկական լեռնաշխարհի և մի կողմից Զագրոսի լեռների ու մյուս կողմից էլ Լիբանանյան լեռների հետ որպես մի ամբողջություն։